ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ 2025

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ 2025 Σάν σήμερα , πρώτη ημέρα τής Μεγάλης Εβδομάδας, Κυριακή των Βαΐων, ο Κύριος εισέρχεται στην Ιερουσαλήμ , καθήμενος επάνω σέ νένα ταπεινό γαϊδουράκι, χωρίς κάποια πομπή και επίδειξη και αυτή του η ταπεινή είσοδος είχε προφητευθεί αιώνες ολόκληρους πρίν, τον συνόδευαν οί μαθητές του , πού κατά την διάρκεια τής πορείας προστέθηκε αυθόρμητα πλήθος λαού, το οποίο ερχότανε να εορτάσει στα Ιεροσόλυμα το Εβραϊκό Πάσχα, γρήγορα μαθεύτηκε ότι Αυτός ήταν πού έκανε θαύματα και πού πρίν τέσσερις ημέρες είχε αναστήσει στην Βηθανία τον νεκρό φίλο του Λάζαρο. Διαισθάνονταν ότι αυτός ήταν ο Μεσσίας και αναμενόμενος ελευθερωτής και βασιλέας τού Ισραήλ και ξέσπασαν σέ ζητωκραυγές, έστρωσαν στο δρόμο του τά ενδύματά τους, έστρωσαν και κρατούσαν κλάδους φοινίκων σέ ένδειξη μεγάλης χαράς και όλοι μαζί, έκραζαν λέγοντες << ευλογημένος ο ερχόμενος έν ονόματα Κυρίου ο βασιλεύς τού Ισραήλ Ωσαννά έν τοίς Υψίστους..>> και όπως μάς περιέγραψε παραστατικά <<εσείσθη η πόλις>>. Μεγαλειώδης η υποδοχή , αυθόρμητη , χωρίς καμία οργάνωση και προπαρασκευή, όμως ο Κύριος -ασυγκίνητος- γιατί γνώριζε πόσο προσωρινά και παροδικά ήταν όλα αυτά, ότι δεν προέρχονταν από φλογισμένη πίστη , από αληθινό σεβασμό προς τον Λυτρωτή. Ο Κύριος γνώριζε ότι όλοι αυτοί, έπειτα από μερικές ημέρες θα βραχνιάζει κραυγάζοντας <<άρον, άρον , σταύρωσον αυτόν>>. Ήταν ο ίδιος λαός για τον οποίο με το στόμα τού Προφήτη πού είχε πεί << ούτος ο λαός τοίς χείλεσι με τιμά , η δε καρδία αυτού πόρρω απέχει απ’ εμού>> (Ματθ ιε’ , 8) και ώς παντογνώστης προείδε τον όλεθρο τού αμετανόητου λαού , γιατί ενώ Εκείνος είχε έλθει να προσφέρει την σωτηρία και εκείνοι απέκρουσαν και αυτήν και την Σωτήρα. Και πώς λοιπόν Εκείνος να χαρεί για αυτές τίς ενθουσιώδεις αυτές εκδηλώσεις τού αλλαπρόσαλου6 λαού; Βρισκόμαστε ήδη στην Κυριακή των Βαΐων και στην αρχή τής Θείας Ιεράς και Μεγάλης Εβδομάδας και άς σκεφτούμε όλοι εμείς βαθύτατα αυτό το γεγονό. Οι καμπάνες θα μάς κάλεσαν σήμερα εδώ και θα καλούν κάθε ημέρα να παρακολουθήσουμε όλες αυτές τίς κατανυκτικές ακολουθίες Η Εκκλησίες μας με τά θεόπνευστα Ιερά κείμενα στα Ιερά Ευαγγέλια , τούς κατανυκτικούς και παραστατικούς ύμνους, τίς συμβολικές πράξεις, τίς Ιερές Τελετές πού όλοι μας θα παρακολουθήσουμε να μάς μεταφέρει νοερά κοντά στους τόπους τού Ιερού Πάθους στην πορεία προς τον Γολγοθά , μπροστά στο Εσταυρωμένο Κύριο και να διαλαλήσει σέ εμάς όλους<<Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ..>> και πού όλοι θα γεμίσουμε την ψυχή μας με ιερή συγκίνηση και την καρδιά μας να πλημμυρίζει από πόνο για το φρικτά μαρτύρια τού Λυτρωτή μας, ίσως δάκρυα να υγράνουν και τά δικά μας μάτια. Ιερή πραγματικά η συγκίνηση, πού με το γεγονός τής Αναστάσεως το βράδυ τού Μεγάλου Σαββατου να χαροποιήσει και να πλημμυρίσει τίς καρδιές μας το <<Χριστός Ανέστη εκ νεκρών …>>και θα μάς ευφράνει το πανηγυρικό σάλπισμα του Ιερού Χρυσοστόμου <<Ανέστη Χριστός και ζωή πολιτεύεται … Ανέστη Χριστός και χαίρουσιν άγγελοι …>> και όλοι εμείς σέ έναν αρμονικό συνδυασμό θα στολίσουμε την ψυχή μας με ανάμεικτα συναισθήματα <<χαρμολύπης>> πένθους αλλά και αγαλλίασης. Αλλά μετά το πέρας αυτών των ιερών ημερών τί θα μείνει; Θα παραμείνουν αυτοί οι ενθουσιασμοί και αυτά τά συναισθήματα ή ώς επιφανειακά παροδικά και εφήμερα θα διαλυθούν για να βυθιστούμε ξανά στην εκκλησιαστική αδιαφορία και τίς βιοτικές μέριμνες και ενασχολήσεις μέ την ύλη; Μήπως θα είμαστε εμείς πού θα δώσουμε πικρή αφορμή στον ίδιο τον Κύριο να πεί και για εμάς όλους με οδύνη <<ο λαός ούτος τοίς χείλεσι με τιμά η δε καρδία αυτού πόρρω απέχει απ’ εμού>;> Άς προσέξουμε λοιπόν όλοι εμείς και άς λάβουμε ο καθένας από εμάς τά δικά του μέτρα , ώστε αυτή η Μεγάλη Εβδομάδα και κάθε άλλη Μεγάλη Εβδομάδα στην ζωή μας να είναι πνευματική τόνωση και αφετηρίες αλλά και εξορμήσεις για μια πλούσια πνευματική ζωή . Αμήν !