ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ’ (6η)
ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Τά
θαύματα του Κυρίου μας , αγαπητοί μου αδελφοί, <<ούκ έστιν
αριθμός>> , αναρίθμητα, δεν μπορούμε να τά μετρήσουμε, καταπληκτικά σίγουρα,
αλλά και χωρίς αμφιβολία , ευεργετικά για τους όλους ανθρώπους. Ποιο να πρωτο-θαυμάσει κάποιος;. Το κάθε ένα
από αυτά εκφράζει , αναμφισβήτητα, το μεγαλείο της χωρίς μέτρο αγάπης του
Κυρίου , αλλά και διατρανώνει προς όλους εμάς τους ανθρώπους τη Θεία αποστολή
του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και την θεότητά του.
Ένα από αυτά τά αναρίθμητα θαύματα, λοιπόν είναι και το σημερινό, όπως
μας περιγράφει παραστατικά ο σημερινός ευαγγελιστής, στην πόλη της Καπερναούμ,
και στο σπίτι , που από το πλήθος του κόσμου πού έχει βρεθεί εκεί - έχοντας την
πληροφορία , πιθανότατα από στόμα σε στόμα – ότι ο Κύριος είναι εκεί, ώστε να
μην είναι δυνατόν κάποιος να προσεγγίσει ούτε την εξώπορτά του, Εκεί λοιπόν, τέσσερις πιστοί και καλοί
άνθρωποι, αφού βγάζουν τά κεραμμύδια προφανώς της σκεπής , προς την επίτευξη
του σκοπού τους, φέρνουν τον παραλυτικό μπροστά στον Κύριο. Σίγουρα τον
διακατέχει το αίσθημα της αγωνίας και του φόβου από την μία, αλλά από την άλλη
, έχει την σταθερή του πίστη, αναλογιζόμενος , εκείνη την στιγμή , ίσως για
πρώτη φορά, τις αμαρτίες του πιο καθαρά , φοβούμενος ίσως ότι αυτές θα
παρεμβληθούν , δηλαδή με απλά λόγια να σταθούν εμπόδιο, για την δική του
προσωπική θεραπεία .
Όμως εκεί είναι ο Παντογνώστης Κύριος
ημών Ιησούς Χριστός, είδε και γνωρίζoντας πολύ πιο καθαρά από όλους τους
παρευρισκομένους την ψυχική κατάσταση του παραλύτου, και θέλοντας να αναπτερώσει
το φρόνημά του, του είπε <<θάρσει τέκνον>> . Γλυκά
, στοργικά, αλλά και ενθαρρυντικά , τον προσφωνεί <<τέκνον>>. Τον
προσφωνεί έτσι, γιατί πραγματικά Αυτός ήταν ο πλάστης και πατέρας του, ο
χορηγός της ίδιας της ζωής, Αυτός , δηλαδή, πού με πολύ αγάπη ήρθε επάνω στην
γή , για να αναζητήσει και να σώσει τά απολωλότα τέκνα του. Η ίδια η λέξη <<τέκνον>>
, είναι η συγκινητική έκφραση της πατρικής του αγάπης και συμπάθειας
προς κάθε άνθρωπο.
Αυτός όμως ( ο παραλυτικός) πού την άκουσε, αλλά και είδε το
βλεμμα της απέραντης καλοσύνης και της στοργής στο πρόσωπο του Κυρίου ,
κατάλαβε αμέσως την βαθιά σημασία της , και σίγουρα , γεμάτος προσμονή για το
δικό του προσωπικό θαύμα, πλημμύρισε από χαρά.
Ο ίδιος ο
Κύριος <<ιδών την πίστιν>> του παραλυτικού, αλλά και των
τεσσάρων πού τον φρόντισαν , τον συνόδευσαν και τον έφεραν μπροστά στον Κύριο,
αμέσως μετά πρόσθεσε <<αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι >> .
Την ώρα εκείνη , εξαφανίστηκαν οι αμαρτίες του παραλυτικού , και αυτό γιατί
θαύματα και θεραπείες , αναστάσεις νεκρών έχουν τελέσει τόσο οι δίκαιοι όσο και
ιο Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης ,
ωστόσο, κανένας από αυτούς δεν
συγχώρησε και δέν εξάλειψε αμαρτίες ,και
αυτό γιατί, αυτό είναι το μόνο αποκλειστικό δικαίωμα του Θεού.
Εκεί όμως
παρόντες είναι οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι , οι οποίοι γνωρίζουν όλα
αναφέρονται πιο πάνω, όμως έχοντας πόρρωση στην καρδιά τους , δεν πίστευαν στον
Χριστό ως Θεό, γι’ αυτό έλεγαν με τις γεμάτες από πονηριά καρδιά τους <<ούτος
βλασφημεί>> και συνεχίζοντας , ρωτούσαν <<τις δύναται αφιέναι
αμαρτάις , ειμή είς ο Θεός;>>. Το μεγάλο λάθος όλων αυτών ήταν
ότι δεν πίστευαν στη θεότητα του Χριστού, και ότι ως θεός είναι αυτός πού έχει την
εξουσία <<αφιέναι>> , δηλαδή, να συγχωρεί αμαρτίες .
Ο
Παντογνώστης Κύριος, όμως για να τους αποστομώσει και να πιστοποιήσει μπροστά σε
όλους ότι είναι ο σαρκωθείς θεός, τους λέει <<ίνα είδητε ότι εξουσίαν
έχει ο υιός του ανθρώπου επί της γής αφιέναι αμαρτίας – τότε λέγει τω
παραλυτικώ – εγερθείς άρων την κλίνην
και ύπαγε εις τον οίκον σου >> . Ο λόγος του Κυρίου ,
αγαπητοί μου αδελφοί έγινε έργο. Ο
παραλυτικός την ίδια στιγμή ,
θεραπεύτηκε ψυχικά και σωματικά . Το θαύμα το είδαν όλοι, αλλά χωρίς να
γνωρίζουν το βαθύτερο νόημά του , δόξασαν τον Θεό.
Και στο
ερώτημα του καθενός από εμάς , ποιο ήταν το βαθύτερο αυτό νόημα του σημερινού
ευαγγελικού θαύματος , η άμεση και συντριπτική για όλους τους παρευρισκομένους
, αλλά ιδιαιτέρως στους Γραμματείς, η απόδειξη ότι ο Χριστός ,ως το δεύτερο
πρόσωπο της αγίας Τριάδος, και Θεός έχει το δικαίωμα αλλά και την δύναμη να συγχωρεί
αμαρτίες. Και αυτό είναι το μεγάλο θαύμα, της θείας αγαθότητας και δύναμης,
δηλαδή, ή άφεση αμαρτιών από εκείνη την ημέρα και μετά επαναλαμβάνεται συνεχώς.
Γιατί , τι άλλο είναι μετάνοια και η
εξομολόγηση - αγαπητοί μου αδελφοί,- παρά η επανάληψη για τον κάθε πιστό, του μεγάλου
θαύματος της αφέσεως των αμαρτιών;
Αυτό το ίδιο το θαύμα, αγαπητοί μου αδελφοί, το δίδαξε και το
διαβεβαίωσε ό ίδιος ο κύριος, διαδώθηκε σε όλον τον κόσμο , από τους Αποστόλους,
οι οποίοι κήρυξαν <<τοίς ανθρώποις πάσι , πανταχού , μετανοείν>>. Το ίδιο αυτό θαύμα, το παρέλαβε και η
εκκλησία, θεσπίζοντάς το ως ένα από τα μυστήρια της θείας χάριτος, και το τελεί
προς χάριν και σωτηρία των πιστών , διά μέσω των αιώνων. Εκατομμύρια πιστοί ,
έλαβαν, λαμβάνουν και θα λαμβάνουν , μέχρι την συντέλεια του κόσμου, μέσα από την
ειλικρινή μετάνοια, την άφεση των αμαρτιών.
Ο κάθε ένας από
αυτούς, πού λαμβάνει την εμπειρία αυτού μεγάλου θαύματος, το αισθάνεται
αναντίρρητα, ως λυτρωτική , αλλά και ταυτόχρονα, ως χαρμόσυνη πραγματικότητα. Προσέρχεται ( στο πετραχήλι του κάθε ιερέα –
εξομολόγου) κάτω από το βαρύ φορτίο της ενοχής, είναι –σίγουρα- θλιμμένος από τις
τύψεις της συνείδησής του, ντρέπεται –σίγουρα- Θεό και ανθρώπους για όσα έπραξε
, μέχρι εκείνη την στιγμή, προσέρχεται με σκυμμένο το κεφάλι , όπως ο τελώνης,
και ίδού το θαύμα – αμέσως μετά την ειλικρινή
εξομολόγηση – τελείται - , όλα αυτά τά παραπάνω πού τον βαραίνουν χάνονται
, σβήνουν , το αδυσώπητο αυτό βάρος
, πού βάρυνε το σώμα και την ψυχή του, διαλύεται και εξαφανίζεται. Οί τοίχοι της χωρίς
ήλιο μέχρι πρότεινος φυλακής, πού ζούσε ο ίδιος ως αμαρτωλός , γκρεμίζονται,
γίνονται σκόνη. Τα αποτελέσματα , αυτής της
ίδιας ειλικρινής μετάνοιας , αλλά και της ειλικρινής εξομολόγησης του αμαρτωλού
ανθρώπου, τον λυτρώνουν, απολαμβάνει χαρούμενος επιτέλους, το ίδιο το φώς του ήλιου
, αναπνέει , τον αέρα της ελευθερίας, αισθάνεται ότι ξαναγεννιέται, και εισέρχεται σε μια νέα ζωή. Και γεμάτος αοό χαρά και ευτυχία, από απέραντη
ευγνωμοσύνη , δοξολογεί τον θεό για το θαύμα που του έγινε . Εκεί άς εστιάσουμε
την προσοχή μας , στην ειλικρινή μετάνοια και εξομολόγηση, η οποία θα τελέσει
μέσα μας το ίδιο αυτό θαύμα που συνέβη και στον παραλυτικό της σημερινής
ευαγγελικής περικοπής – ΑΜΗΝ !!!
