ΕΥΛΟΓΙΑ ΠΙΤΤΑΣ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑΝ ΜΑΣ .

ΕΥΛΟΓΙΑ ΠΙΤΤΑΣ ΕΙΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑΝ ΜΑΣ .



Μετά πάσης εκκλησιαστικής τάξεως και ιεροπρέπειας, ετελέσθη είς τήν Ενορία μας , αμέσως μετά τό πέρας τής Θείας Λειτουργίας , και εις τον φιλόξενο τόπον τής Αιθούσης Του Πολιτιστικού Συλλόγου Διγελιωτίκων πού τιμάται είς τό Ονομα του Αγίου Ανδρέου και με τήν παρουσίαν σχεδόν όλων τών κατοίκων τής Ενορίας μας , η Ευλογία και κοπή τής Πίτας τού Πολιτιστικού Συλλόγου, , εκ τής οποίας εκδηλώσες παραθέτουμε στιγμιότυπα, με φωτογραφικόν υλικόν , το οποίο παρέθεσεω είς υμάς, Ο Πολιτιστικός Σύλλογος με σω του Διαδικτυακού του τόπου (fACEBOOK)  

75

  ek toy ieroy naoy

26/04/16 21:07 - Η παραβολή των ταλάντων και η ερμηνεία της!..

 

 

26/04/16 21:07 - Η παραβολή των ταλάντων και η ερμηνεία της!..

 

Η παραβολή των ταλάντων και η ερμηνεία της!..

Επειδή σήμερα το Ευαγγέλιο αναφέρεται και στην παραβολή των ταλάντων, ας διαβάσουμε τι λέει ακριβώς το σχετικό εδάφιο, την νεοελληνική απόδοσή του και ορισμένα σχόλια πάνω σ’ αυτήν την παραβολή!... Έτσι κι αλλιώς ο Χριστός εκείνο το οποίο τόνισε στην παραβολή δεν είναι μόνο η χαρισματικότητα του καθενός να αξιοποιεί το ταλέντο του, αλλά και η βασική αρχή, που έγινε μετά από αιώνες κύριο γνώρισμα διαφόρων κοινωνικο-πολιτικών θεωριών: "εκάστω κατά την ιδίαν δύναμιν", όπως λέει η παραβολή του Κυρίου!..

ΤΙ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

«13 γρηγορείτε ούν, ότι ουκ οίδατε την ημέραν ουδέ την ώραν εν ή ο υιός τού ανθρώπου έρχεται. 14 Ώσπερ γάρ άνθρωπος αποδημών εκάλεσε τους ιδίους δούλους και παρέδωκεν αυτοίς τα υπάρχοντα αυτού, 15 και ώ μέν έδωκε πέντε τάλαντα, ώ δε δύο, ώ δε έν, εκάστω κατά την ιδίαν δύναμιν, και απεδήμησεν ευθέως. 16 πορευθείς δε ο τα πέντε τάλαντα λαβών ειργάσατο εν αυτοίς και εποίησεν άλλα πέντε τάλαντα• 17 ωσαύτως και ο τα δύο εκέρδησε και αυτός άλλα δύο. 18 ο δε το έν λαβών απελθών ώρυξεν εν τή γη και απέκρυψε το αργύριον τού κυρίου αυτού. 19 μετά δε χρόνον πολύν έρχεται ο κύριος των δούλων εκείνων και συναίρει μετ' αυτών λόγον. 20 και προσελθών ο τα πέντε τάλαντα λαβών προσήνεγκεν άλλα πέντε τάλαντα λέγων• κύριε, πέντε τάλαντά μοι παρέδωκας• ίδε άλλα πέντε τάλαντα εκέρδησα επ' αυτοίς. 21 έφη αυτώ ο κύριος αυτού• εύ, δούλε αγαθέ και πιστέ! επί ολίγα ής πιστός, επί πολλών σε καταστήσω• είσελθε εις την χαράν τού κυρίου σου. 22 προσελθών δε και ο τα δύο τάλαντα λαβών είπε• κύριε, δύο τάλαντά μοι παρέδωκας• ίδε άλλα δύο τάλαντα εκέρδησα επ' αυτοίς. 23 έφη αυτώ ο κύριος αυτού• εύ, δούλε αγαθέ και πιστέ! επί ολίγα ής πιστός, επί πολλών σε καταστήσω• είσελθε εις την χαράν τού κυρίου σου. 24 προσελθών δε και ο το έν τάλαντον ειληφώς είπε• κύριε, έγνων σε ότι σκληρός εί άνθρωπος, θερίζων όπου ουκ έσπειρας και συνάγων όθεν ου διεσκόρπισας• 25 και φοβηθείς απελθών έκρυψα το τάλαντόν σου εν τή γη• ίδε έχεις το σόν. 26 αποκριθείς δε ο κύριος αυτού είπεν αυτώ• πονηρέ δούλε και οκνηρέ! ήδεις ότι θερίζω όπου ουκ έσπειρα και συνάγω όθεν ου διεσκόρπισα! 27 έδει ούν σε βαλείν το αργύριόν μου τοίς τραπεζίταις, και ελθών εγώ εκομισάμην αν το εμόν σύν τόκω. 28 άρατε ούν απ' αυτού το τάλαντον και δότε τώ έχοντι τα δέκα τάλαντα• 29 τώ γάρ έχοντι παντί δοθήσεται και περισσευθήσεται• από δε τού μη έχοντος και ό έχει αρθήσεται απ' αυτού. 30 και τον αχρείον δούλον εκβάλετε εις το σκότος το εξώτερον• εκεί έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων.» (Ματθ. 25, 1330)

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ

«13 Να είστε, λοιπόν έτοιμοι κάθε στιγμή, γιατί δεν ξέρετε την ημέρα ούτε την ώρα που έρχεται ο Υιός του Ανθρώπου. 14 Σαν έναν άνθρωπο, για παράδειγμα, που, επειδή έφευγε στα ξένα, κάλεσε τους δούλους του και τους παρέδωσε τα υπάρχοντά του. 15 Και στον έναν απ’ αυτούς έδωσε πέντε τάλαντα, στον άλλο δύο και στον άλλο ένα, στον καθένα ανάλογα με τις δυνατότητές του, κι αμέσως κατόπιν έφυγε. 16 Πήγε τότε εκείνος που πήρε τα πέντε τάλαντα κι εργάστηκε μ’ αυτά και κέρδισε άλλα πέντε τάλαντα. 17 Το ίδιο κι εκείνος που πήρε τα δύο, κέρδισε κι αυτός άλλα δύο. 18 Αλλ’ εκείνος που πήρε το ένα τάλαντο, πήγε, έσκαψε στη γη και έκρυψε το χρήμα του κυρίου του. 19 Ύστερα από πολύ καιρό, έρχεται ο κύριος των δούλων εκείνων και ζητά απόδοση λογαριασμού απ’ αυτούς. 20 Ήρθε τότε εκείνος που πήρε τα πέντε τάλαντα και του προσκόμισε άλλα πέντε τάλαντα, λέγοντας: Kύριε, πέντε τάλαντα μου παρέδωσες, ορίστε κέρδισα μ’ αυτά άλλα πέντε τάλαντα. 21 Του απάντησε ο κύριός του: Εύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ, στα λίγα στάθηκες πιστός, πάνω σε πολλά θα σε ορίσω υπεύθυνο. Μπες στη χαρά του κυρίου σου. 22 Ήρθε έπειτα κι εκείνος που πήρε τα δύο τάλαντα και είπε: Κύριε, δύο τάλαντα μου παρέδωσες, ορίστε κέρδισα μ’ αυτά άλλα δύο τάλαντα. 23 Tου απάντησε ο κύριός του: Εύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ, στα λίγα στάθηκες πιστός, πάνω σε πολλά θα σε ορίσω υπεύθυνο. Μπες στη χαρά του κυρίου σου. 24 Ήρθε κατόπιν κι εκείνος που είχε πάρει το ένα τάλαντο και είπε: Κύριε, επειδή ήξερα ότι είσαι σκληρός άνθρωπος, που θερίζεις εκεί όπου δεν έσπειρες και συνάζεις από κει όπου δε σκόρπισες, 25 κι επειδή φοβήθηκα, πήγα κι έκρυψα το τάλαντό σου στη γη. Ορίστε πάρε αυτό που σου ανήκει. 26 Αποκρίθηκε τότε ο κύριός του και του είπε: Πονηρέ δούλε και φυγόπονε! Ήξερες (λες) ότι θερίζω εκεί όπου δεν έσπειρα και συνάζω από κει όπου δε σκόρπισα. 27 Έπρεπε, λοιπόν, να βάλεις το αργύριο που σε έδωσα σε τράπεζα, κι εγώ σαν ερχόμουν θα έπαιρνα μαζί με το κεφάλαιό μου και τόκο. 28 Πάρτε, λοιπόν, το τάλαντο απ’ αυτόν και δώστε το σ’ εκείνον που έχει τα δέκα τάλαντα. 29 Γιατί στον καθένα που έχει, θα δοθεί και θα έχει περίσσευμα, ενώ από εκείνον που δεν έχει (επειδή δεν εργάστηκε), θα αφαιρεθεί κι εκείνο που έχει. 30 Και τον ανάξιο δούλο ρίξτε τον έξω, στο πιο μακρινό και βαθύ σκοτάδι, εκεί που είναι τα κλάματα και το τρίξιμο των δοντιών.»

ΜΕΡΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ «Ο ΣΩΤΗΡ»

1. Ταλαντούχοι
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή μας παρουσιάζει την παραβολή των ταλάντων. Ένας άνθρωπος – πλούσιος άρχοντας – επρόκειτο να φύγει για μακρινό ταξίδι. Κάλεσε λοιπόν τους δούλους του και τους παρέδωσε τα υπάρχοντά του, μοιράζοντάς τους διαφορετικό ποσό ταλάντων για να τα διαχειρίζονται όσο θα απουσίαζε. (Ένα τάλαντο αντιστοιχεί σε συγκεκριμένο βάρος χρυσού).
Τα τάλαντα αυτά της παραβολής συμβολίζουν τα χαρίσματα που δίνει ο Θεός στους ανθρώπους. Η πρόοδος στα γράμματα, οι ειδικές γνώσεις και οι τεχνικές ικανότητες, μια ιδιαίτερη έφεση σε κάποια επιστήμη, στη μουσική, στην τέχνη η σε κάποιο επάγγελμα. Επί πλέον υπάρχουν πολλά και ποικίλα χαρίσματα που κρύβει η προσωπικότητα του καθενός: Άλλος έχει ηγετικό χάρισμα, άλλος έχει ικανότητα στο λόγο, άλλος έχει σύνεση, άλλος αυθορμητισμό, άλλος είναι οργανωτικός, άλλος ενθουσιώδης και τολμηρός.
Όπως κανείς δούλος της παραβολής δεν έμεινε χωρίς τάλαντο, έτσι και κανείς άνθρωπος δεν μένει χωρίς κάποιο θεικό δώρο. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε χαρίσματα. Και το κάθε χάρισμα μας το δίνει ο άγιος Θεός με σκοπό να το χρησιμοποιήσουμε για τη δική μας σωτηρία και την ωφέλεια του πλησίον.

2. Άδικη η δίκαιη κατανομή;
Βέβαια ο Θεός δεν δίνει σε όλους ούτε τον ίδιο αριθμό, ούτε το ίδιο είδος από τάλαντα. Εκείνος ως παντογνώστης γνωρίζει τη δύναμη και την ικανότητα του καθενός, Εκείνος γνωρίζει και τις ανάγκες μας και δίνει «εκάστω κατά την ιδίαν δύναμιν». Στην παραβολή διαβάζουμε ότι στον ένα δούλο έδωσε πέντε τάλαντα, στον άλλο δύο, στον άλλο ένα.
Διαφορετικοί άνθρωποι, διαφορετικά χαρίσματα. Χαρίσματα τα οποία διανέμει ο Θεός κατά τη δική Του αλάνθαστη κρίση και άπειρη σοφία αλλά και κατά την αντοχή του καθενός, ώστε κανείς να μην έχει παράπονο, κανείς να μην αισθάνεται ότι υστερεί και να νιώθει μειονεκτικά. Άλλωστε η κοινωνία προκειμένου να απαρτίζει ένα αρμονικό σύνολο, χρειάζεται τον κάθε άνθρωπο με τα ιδιαίτερα χαρίσματά του. Μπορούμε να σκεφθούμε το σώμα να αποτελείται μόνο από χέρια η μόνο από μάτια;
Ας μην παραπονιόμαστε λοιπόν για την δήθεν άνιση κατανομή κι ας μη ζηλεύουμε τους άλλους για τα χαρίσματά τους. Μια τέτοια ζηλότυπη στάση μόνο δυστυχία μπορεί να προκαλέσει στη ζωή μας. Αντίθετα, αν ανακαλύψουμε ο καθένας τα δικά του χαρίσματα και εργαστούμε για την αξιοποίησή τους, τότε κι εμείς προσωπικά θα χαιρόμαστε, αλλά και στον πλησίον μας θα είμαστε ευεργετικοί.

3. Θὰ δώσουμε λόγο
Όπως αναφέρεται στην παραβολή, ύστερα από πολύ καιρό επέστρεψε ο άρχοντας αυτός και ζήτησε από τους δούλους του να του αποδώσουν λογαριασμό για το πως αξιοποίησαν τα τάλαντα που τους είχε εμπιστευθεί.
Είναι πολύ σημαντικό και δεν πρέπει κι εμείς να ξεχνούμε ότι κάποτε όλοι θα κληθούμε να δώσουμε λόγο για το πως περάσαμε το χρόνο της ζωής μας. Πολλοί νομίζουν ότι η ζωή τους ανήκει και δεν έχουν να δώσουν λόγο σε κανέναν... Πόσο λάθος κάνουν! Η ζωή δεν είναι δική μας! Είναι δώρο του Θεού, όπως επίσης δώρο δικό Του είναι και η ελευθερία μας. Είναι τάλαντα. Για τα θαυμαστά αυτά θεϊκά δώρα θα δώσουμε λόγο. Θα έλθει η ημέρα της Τελικής Κρίσεως και τότε θα απολογηθούμε για τον τρόπο με τον οποίο αξιοποιήσαμε όλα τα χαρίσματα που μας έδωσε η αγαθότητα του Θεού.

4. Η τιμωρία της οκνηρίας
Ο άρχοντας της παραβολής επιβράβευσε τους δούλους που εργάστηκαν και πολλαπλασίασαν τα τάλαντά τους. Τιμώρησε όμως αυστηρά τον δούλο που έφερε πίσω το ένα τάλαντο που είχε λάβει.
Κάνει εντύπωση αυτή η αυστηρή τιμωρία. Ο δούλος αυτός δεν έχασε το τάλαντο του κυρίου του ούτε το σπατάλησε. Του το έφερε πίσω ακέραιο. Δεν έκανε λοιπόν κάτι κακό‧ ούτε όμως έκανε και κάποιο καλό· και γι’ αυτό τιμωρείται. Μπορούσε να εργαστεί, και δεν εργάστηκε. Για την αδράνεια και την οκνηρία του αυτή είναι άξιος καταδίκης. Έτσι ο Κύριος επαινεί μεν την προθυμία και αμείβει την επιμέλεια και την εργατικότητα των δύο δούλων, τιμωρεί όμως παραδειγματικά τη ραθυμία και την αδιαφορία του άλλου δούλου.
΄Ας διδαχθούμε κι εμείς από τη διδακτική αυτή παραβολή κι ας εργαστούμε φιλότιμα για να καλλιεργήσουμε τα τάλαντα που μας έχει δώσει ο Θεός, ώστε να έχουμε «καλήν απολογίαν» στο φοβερό βήμα της παγκοσμίου Κρίσεως.(*)

=============

(*) Τα σχόλια είναι από το περιοδικό «Ο Σωτήρ»