ΚΥΡΙΑΚΗ Β' ΜΑΤΘΑΙΟΥ (Η ΚΛΗΣΙΣ ΤΩΝ ΜΑΙΗΤΩΝ)

Έπειτα από τήν συμβολική του Βάπτιση στόν Ιορδάνη ποταμό, ο Κλυριος άρχισε τό μεγάλο κυρηκτικό καί θαυματουργικό του έργο, μέ κέντρο δράσης του τήν πόλη τής Καπερναούμ καί τήν οιία τού μετέπειτα αποστόλου Πέτρου. Ο Πέτρος καί οί άλλοι μαθητές τού Ιωάννου (Πργφήτου καί Προδρόμου) είχαν ήδη κληθεί από τόν Κύριο, εκεί στόν ίδιο ποταμό τόν Ιορδάνη γιά νά τόν ακολουθήσουν. Αυτοί όμως δέν είχαν κατανοήσει τήν σημασία καί τήν σπουδαιότητα τής προσκλήσεώς τουςαπό τόν Κύριο. Δέν ήταν όσο έπρεπε ψυχικά προετοιμασμένοι καί δέν ήταν ακόμα έτοιμοι, νά εγκαταλείψουν τά πάντα, νά τόν ακολουθήσουν οριστικά καί αμετάκλητα, τόν Διδάσκαλο, νά γίνουν από εκείνη τήν ώώρ μαθητές του, καί αύριο διδάσκαλοι - μέ τήν σειρά τους - τής οικουμένης κηρύττοντας τήν βασιλεία τού Χριστού. Καί όμως όλοι αυτοί μετά τά αναρίθμητα καί πρωτοφανή θαύματα πού είδον, μετά τήν συναρπαστική διδασκαλία Του , πού τήν άκουσαν, ήταν οί πρώτοι πού φωτίστηκε ο νούς τους, τονώθηκε η αγαθή τους διάθεση, καί πλέον ήταν έτοιμοι νά δεχθούν τήν κλήσιν τους. Καί ο Κύριος πού φυσικά είναι γνώστης τών πάντων, καί πού πάντοτε ενεργεί με σοφία, τήν καταλληλη στιγμή, πού γνώριζε εκείνος ότι ήταν ψυχολογικά πανέτοιμοι νά τόν δεχθούν - τότε καί μόνο τότε τούς κλαλεσε κοντά του - οριστικά- καί μόνον Εκείνος πάντοτε έκανε τά πάντο μέ καλό σκοπό , έφερε τά βήματά τους κοντά του, κατά τήν ιστορική -γιά τούς μαθητές του καί τήν ανθρωπότητα - ημέρα στήν παραλία τής Θάλασσς τής Γαλιλαίας τής Τιβεριάδος, , όπως τήν ονομάζη ο Ευαγγελιστής Ιωάννης,. Καί εάν καάποιος εκεί έβλεπε τόν Κύριο, θά νόμιζε ότι, είχε βγεί γιά έναν περίπατο, καί τοόν παρακολουθούσε πιό προσεκτικά ότι ο περίπατος εκείνος ήταν εέργο μεγάλο, καί όχι ένας περίπατος αναψυχής. Αλλά γιατί εκεί λίγο πιό ανοιχτά από τήν παραλία εί δύο άλλους αδελφούς, τόν Σίμωνα - πού τόν οποίο αργότερα τόν ονόμασε Πέτρο- , καί τόν αδελφό του τόν Ανδρέα. Αυτοί ήταν ψαράσεςκαί έριχναν τά δίκτυα τους γιά νά πιάσουν ψάρια, δηλαδή νά τά αλιεύσουν καί πού κατά σύμπτωση εκείνη τήν ημέρα δέν είχαν πιάσει ούτε ένα ψάρικαί πού ο κόπος τους εκείνη τήν ημέρα φάνηκε μάταιος. Καί ενώ συνεβαιναν αυτά καί φαινόταν πώς ακόμα καί η ίδια η θάλασσα νά ήθελε νά τούς διώξει, καί νά μήν τούς έδινε τά ψάρια της. Τότε ήταν, πού Κϋριος απευθυνόμενος πρός αυτούς, τούς μίλησε , καί τούς έδωσε τήν μεγάλη καί επίσημη κλήση, γιά ένα πιό μεγαλύτερο έργο, από αυτό πού μέχρι τώρα έκαναν, λέγοντάς τους <<Δεύτε οπίσω μου καί οιλησω υμάς αλιείς ανθρώπων>>. Ζήητμα, εάν αυτοί αντιλαμβάνονταν - εκείνη τήν ώρα - τό βαθύτρο νόημα τών λόγων του, αλλά καί τού τού εργου γιά τό οποίο θά τούς προετοίμαζε, καί θά τούς προόριζε, νά αφήσουν δηλαδή τά συνεργά τής ψαρικής, ( μέ τά οποία είχαν μιά μακροχρόνια οικειότητ) καί νά ασχοληθούν μέ κάτι τό νέο (καί αγνωστο καί αχαρτογράφητο γιά αυτούς) , νά παρουν στά χέρια τους τά πνευματικά δίχτυα, μέ τά οποία στήν τρικυμισμένη θάλασσα τού κόσμου, θά ήταν αυτοί πού θά έπαιρναν τούς ανθρώπους γιά νά τούς οδηγήσουν μέ στοργή καί απέραντη αγάπη, στό σφαλές καί χωρίς τρικυμίες λιμάνι τής Βασιλείας τού Θεού. Καί όλα αυτά - φυσικό ήταν - νά τά κατανοήσουν ολοκάθαρα, πολύ αργότερα, όταν τό Άγιο Πνεύμα μέ τήν έλευσή του , τούς φώτιζε καί θά τούς οδηγούσε <<είς πάσαν τήν αλήθειαν>> Τώρα, όμως , μόνον ένα μπορούσαν νά καταλάβουν, ότι ο Κύριος τούς καλούσε νά τόν ακολουθήσουν ώς μαθητές του. Καί αυτοί δέν δίστασν καθόλου, ούτε στιγμή δέν άφησαν τόν νού τους να τό επεξεργστεί καί όπως μάς αφηγήται ο Απόστολος καί Ευαγγελιστής Μάρκος <<ευθέως αφένετες τά δίκτυα, ηκολούθησν αυτώ>> Τήν ιδια αξιοθαύμαστη προθυμία έδειξαν εκείνη τήν ημέρα άλλοι δύο ψαράδες στό επάγγελμα, ο Ιάκωβος καί ο Ιωάννης. Ήταν εκεί τήν ίδια ημέρα καί τήν ίδια ώρα - όπως έκαναναν κάθε ημέρα- νά ετοιμάσουν τά σύνεργά τους, γιά νά πιάσουν ψάρια στήν θάλασσα. Στήν κλήση τού Κυρίου όμως, χωρίς τόν παραμικρό δισταγμό άφησαν τά πάντα, - ακόμα καί τόν ίδιο τους τόν πατέρα- γιά νά γίνουν καί αυτοί κήρυκες τής βασιλείας του Θεού. Καί ιδού, λοιπόν , όλοι υατοί μέ οδηγό τους τόν ίδιο τόν Κύριο, θά περιεδιάβαιναν όλη τήν Γαλλλιλαία, μέ τόν Κύριο ν θεραπεύει τούς ασθενείς, θαυματουργικά τούς πάσχοντες, καί θα τόν ακουγαν - σ'αυτήν πορεία - νά κηρύττει πρός όλους τό Ευαγγέλιο τής βασιλείας. <<Ήγγικεν , έλεγε, η βασιλεία τών Ουρανών>> Από αυτή τήν στιγμή εγκαθίστανται στήν γή. Άς δείξετε , τούς είπε μεγάλη προθυμία, νά τήν δεχθείτε , καί μέ πίστη ετοιμαστείτε νά γίνετεαι τιμημένοι πολίτες της. Πάρα πολλοί, καί μαζί μέ αυτούς καί οί ίδιου του οι μαθητές, θά αναρωτιούνταν, τί καί ποιά είναι αυτή η βασιλεία τών ουρανών - καί φυσικό είναι νά είχαν κάθε δίκιο νά ρωτάνε, γιατί αυτή η βασιλεία τών ουρανών δέν είναι σάν τίς βασιλείες όλου τού άλλου κόσμου. Ήταν καί είναι η βασιλεία τής αγάπης, τής ειρήνης, τής δικαιοσύνης, αλλά καί τής ληθθινής ελευθερίας, στήν οπία αδιαμφισβήτητος βσιλιάς ο Θεάνθρωπος Κύριος, , ο Χριστός, γιατί αυτόν τόν βασιλέα προανήγγελαν οί Προφήτες, ζητοκραύασε ό ίδιος ο Ισραηλητικός λαός, ακλομα ακόμα καί ο ίδιος ο Πιλάτος, καί πού ακόμα καί οι ίδιοι οί Απόστολοι διεκήρυξαν έν Αγίω Πνεύματι <<Βασιλέα τών βασιλευόντων καί Κύριον τών κυριευόντων>> (Α' Τιμ στ' 15). Καί στήν ερώρηση ποιός είναι αυτός ό Νόμος τής βασιλείας τού Θεού -αδιαμφισβήτητα καί αδιαπραγμάτευτα- είνα καί παραμένει είς τούς αιώνας τό ίδιο τό Θέλημα τού Χριστού, όπως ό ίδιος τό διατύπωσε μέ τό κήρυγμά του στά Ιερά Ευαγγέλια, φανερώνοντάς το ό ϊδιος στούς ιερούς Αποστόλους, τό παρέδωσαν εκείνοι στήν Εκκλησία. Καί ήταν Αυτός ο απείρου κύρους Νομοθέτης Κύριος πού στό όρος τών Μακαρισμών, παραμέρισε τόν παλαιό Νόμο , καί έδωσε τόν νέο Νόμο, αυτόν τής χάριτος λέγοντας << Ηκούσατε ότι ερθη τοίς αρχαίοις... Εγώ δέ λέγω υμίν >> Ότι θεμέλιος λίθος καί επιστέγασμα αυτής τής νομοθεσίας είναι η άπειρη αγάπη πρός τόν θεό καί τόν πλησίον. Καί ένα είναι σίγουρο, τότε οί μαθητές του καί όσοι τόν άκουγαν νά κηρύττει, θά αναρωτιούνταν (αλλά καί σήμερα όσοι ακούμε τά ίδια αυτά λόγια στά ιερά Ευαγγέλια Θά αναρωτιόμαστε) ποιοί θά είναι αυτοί πού θά γίνουν οι πολίτες τής βασιλείας τών ουρανών. Η ίδια απάντηση τότε καί τώρα - απλή αλλά καί ξεκαάθαρη- Πολίτες αυτής τής Βασιλείας- ήταν , είαναι καί θά είναι - όσοι ελεύθερα καί αυτοπροαίρετα , χωρίς βία, καί εξαναγκασμό, πιστεύουν στόν Βασιλέα Χριστό, καί πειθαρχούν στό Θέλημά Του. Καί οσκοπός αυτής τής βασιλείας - γιά όσους από εμάς αναρρωτιούνται- είναι χωρίς αμφισβήτηση - νά αναδείξει όλους τούς - μέ ελεύθερη βούλησή τους- ανθρώπους "τέκνα τού Θεού", Θεούς κατά χάρη, ένδοξους βασιλείς τών ουρανών, αιωνίως μακάριους καί <<εκλάμποντας ώς ό ήλιος έν τή βασιλεία τού Πατρός αυτών >> όπως πολύ χαρακτηριστικγ καί μέ παραστατικότητα μάς πειγράφει ο Απόστολος τών Εθνών Ματθαίος(ματθ ιγ' 43) Τρισευτυχισμένοι , λοιπόν, όσοι μέόλη τους τήν καρδιά δέχονται τήν βασιλεία τού Χριστού,. Καί εμείς όμως, μέ τό Ιερό Μυστήριο τοού Βαπτίσματος, πολιτογραφόμεθα - αυτομάτως - ώς μέλη καί πολίτες τής βασιλείας τών ουρανών . Γιά αυτό, όμως, -καί είναι υποχρέωσή μας - νά μελετήσουμε βαθύτερα καί νά συνηδητοποιήσουμε αυτήν τήν μεγάλη κλήση. Δηλαδή, νά ζούμε καί νά φερόμαστε , οπως επιβάλεται από τούς νόμους αυτής τής Βασιλείας, δηλαδή πολύ απλά τό ίδιο τό θέλημα του Θεού.καί αυτό γιατί, όσο μικροί καί εάν εμείς είμαστε, σέ σύγκριση μέ τούς Αγίους Αποστόλους, καλούμαστε νά γίνουμε καί εμείς <<αλιείς ανθρώπων>> Νά καλέσουμε - καί εμείς - όπως ο Κύριος τούς Αποστόλους_ όλους όσους γύρω μας -ίσως - δέν έχουν καταννοήσει τήν αξία τους ώς μέλη καί πολίτες τής βασιλείας τών Ουρανών, καί νά τούς οδηγήσουμε πρός Αυτόν Τόν Παμβασιλέα Κύριον ΑΜΗΝ !!!