<<Τήν Αγία καί Μεγάλη Παρασκευή τά άγια , σωτήρια καί φρικτά Πάθη τού Κυρίου καί Θεού καί Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού επιτελούμεν, τούς εμπτυσμούς, τά ραπίσματα, τά κολαφίσματα, τάς ύβρεις, τούς γέλωτας, τήν πορφυράν χλαίναν , τόν σπόγγον, τό όξος, τήν λόγχην καί προπάντων τόν σταυρόν καί τόν θάνατον, ο δι' ημάς κατεδέξατο, έτι καί τού ευγνώμονος ληστού τού συσταυρωθέντος Αυτώ, σωτήριον έν τώ σταυρώ ομολογίαν>>.
Από τήν στιγμή πού ο Χριστός υψώθηκε στόν σταυρό, ο αδύνατος στά μάτια τού κόσμου Εσταυρωμένος, δείχνει τήν παντοδυναμία του. Σεισμός μέγας συγκλόνισε ολόκληρη τήν κτίση. Αρχικά σείστηκαν τά βράχια τού Γολγοθά . Σχίστηκαν οί πέτρες. Άνοιξαν οί Τάφοι. Νεκροί βγήκαν από τά μνήματα. Σείστηκαν τά Ιεροσόλυμα. Σείστηκε ο Ναός καί σχίστηκε τό καταπέτασμα. Σκοτείνιασε ο ήλιος μέρα μεσημέρι. Τό σύμπαν ολόκληρο σείσθηκε από τό πρωτοφανές γεγονός. Έπειτα έσεισε τίς καρδιές τών ανθρώπων. Έσεισε τήν καρδιά τού συσταυρωθέντος ληστού. Σείσθηκε , ράγισε καί μέ τά χείλη του ομολόγησε << Μνήσθητί μου. Κύριε , όταν έλθης έν τή Βασιλεία σου>> καί ο Κύριος τόν διαβεβαιώνει <<αμήν λέγω σοι , σήμερον μετ' εμού έση έν τώ παραδείσω>>. Αλλά καί ο Εκατόνταρχος βλέποντας τόν ήλιο μέρα μεσημέρι νά σκοτεινιάζει καί νιώθοντας τόν τόπο κ΄τω από τά πόδια του νά σείεται συγκλονίζεται. Οί οφθαλμοί τής καρδιάς του ανοίγουν καί μέ φωνή δυνατή ομολογεί τήν μεγάλη αλήθεια << Αληθώς Θεού Υϊός ήν ούτος!>> αλλά καί << .... πάντες οί συμπαραγενόμενοι όχλοι επί τήν θεωρίαν ταύτην, θεωρούντες τά γενόμενα, τύπτοντες εαυτών τά στήθη υπέστρεφον>> . Σκληροί καί αγέρωχοι ανέβηκαν στόν Γολγοθά, συγκλονισμένοι κατεβαίνουν.
Ο θάνατος τού Εσταυρωμένου Ιησού πάνω στόν σταυρό υπήρξε τό δόλωμα πού πιάστηκε ο Διάβολος καί νεκρώθηκε ό θάνατος. Γι' αυτό καί στό υπόμνημα τής ημέρας τονίζεται τούτη η μεγάλη αλήθεια:Εσύ είσαι δηλαδή θεός ολοζώντανος κι άς νεκρώθηκες στό ξύλο τού Σταυρού, νεκρέ, γυμνέ καί Λόγε τού ζώντος Θεού.
