Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2019


Ο ΕΦΗΜΕΡΙΟΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΜΑΣ 
ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΙ ΕΠΙΤΡΟΠΟΙ 
ΚΑΙ ΠΛΗΘΟΣ ΠΙΣΤΟΥ ΛΑΟΥ 
ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΜΑΣ 

"ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΑΖΕΙ " ΜΑΖΙ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΙΓΙΑΓΙΑΛΕΙΣ & ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΟΥΣ

«Άξιος» ο νέος Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερώνυμος! |


ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ – ΧΕΙΡΟΤΟΝΗΘΗΚΕ ΣΕ ΚΛΙΜΑ ΧΑΡΑΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗΣ

Μία νέα εποχή ανέτειλε για την Ιερά Μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας με την εκλογή του νέου Μητροπολίτη κ. Ιερωνύμου. Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια τελέστηκε σήμερα Κυριακή 13 Οκτωβρίου η χειροτονία του, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Αθηνών, εκεί όπου παρέστησαν πολλοί Αιγιαλείς με σκοπό να ευχηθούν στον νέο Ποιμενάρχη για τα νέα του καθήκοντα και να μοιραστούν μαζί του αυτή την όμορφη στιγμή!
Κατά κοινή παραδοχή, ο Μητροπολίτης Ιερώνυμος που είναι σχετικά νέος στην ηλικία (53 χρόνων), έχει θεολογική παιδεία και αγιοπνευματική εμπειρία ώστε να οδηγήσει το ποίμνιό του. Είναι αρεστός και μπορεί να γίνει ο οδηγός και ο εμπνευστής των πιστών στο δρόμο προς το Θεό!

 Η εκλογή του έγινε σε πανηγυρικό κλίμα το πρωί της Παρασκευής 11 Οκτωβρίου (ΒΛΕΠΕ ΕΔΩ), από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, που συνεδρίασε στη Μονή Πετράκη. Μάλιστα, πραγματοποιήθηκε ως είθισται σε δύο διαδοχικές ψηφοφορίες. Στην πρώτη τριπρόσωπη ψηφοφορία (ΒΛΕΠΕ ΕΔΩ) έλαβαν: Αρχιμανδρίτης Ιερώνυμος Κάρμας 76, Αρχιμανδρίτης Καλλίνικος Πουλής 14, Αρχιμανδρίτης Αμβρόσιος Γκουρβέλος 7. Ακολούθησε η μυστική ψηφοφορία μεταξύ των Αρχιμανδριτών Ιερωνύμου Κάρμα και Καλλινίκου Πουλή, με τον πρώτο να εκλέγεται τελικά Μητροπολίτης, λαμβάνοντας 74 ψήφους έναντι 3 ψήφων που έλαβε ο έτερος υποψήφιος.



Μία συγκινητική στιγμή «πατέρα και τέκνου»

Μόλις ολοκληρώθηκε η διαδικασία όλοι οι Μητροπολίτες φώναξαν “Άξιος”, σπεύδοντας, όπως ήταν φυσικό, να συγχαρούν τον νεοεκλεγέντα. Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η στιγμή που ο Μητροπολίτης κ. Αμβρόσιος πλησίασε τον κ. Ιερώνυμο, αμέσως τον ασπάστηκε και του ευχήθηκε κι όταν ο νέος Μητροπολίτης έσκυψε να του φιλήσει το χέρι, εκείνος το τράβηξε και τον χάιδεψε τρυφερά με πατρική στοργή!
Αμέσως μετά ο νεοεκλεγείς ανέγνωσε το Μικρό Μήνυμα στην αίθουσα συνεδριάσεων της Ιεράς Συνόδου και ακολούθως μετέβη στο Καθολικό της Μονής, όπου παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου αλλά και αρκετών Μητροπολιτών, μεταξύ αυτών και ο Μητροπολίτης κ. Αμβρόσιος, ανέγνωσε το Μεγάλο Μήνυμα, με τον κόσμο να ξεσπά σε χειροκροτήματα φωνάζοντας “Άξιος”!



Λαμπρή η χειροτονία

Σε κλίμα συγκίνησης τελέστηκε η χειροτονία του σε Μητροπολίτη. Της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, και συλλειτούργησαν οι Μητροπολίτες πρώην Καλαβρύτων Αμβρόσιος, Μαντινείας Αλέξανδρος, Σπάρτης Ευστάθιος, Σάμου Ευσέβιος, Βεροίας Παντελεήμων, Πειραιώς Σεραφείμ, Δημητριάδος Ιγνάτιος, Σύρου Δωρόθεος, Σερρών Θεολόγος, Χαλκίδος Χρυσόστομος, Σιδηροκάστρου Μακάριος, Κοζάνης Παύλος, Ζιχνών Ιερόθεος, Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος, Μεσογαίας Νικόλαος, Κορίνθου Διονύσιος, Πατρών Χρυσόστομος, Λευκάδος Θεόφιλος, Μεσσηνίας Χρυσόστομος, Κηφισίας Κύριλλος, Ιλίου Αθηναγόρας, Γλυφάδος Αντώνιος, Νέας Ιωνίας Γαβριήλ, Ιερισσού Θεόκλητος, Πρεβέζης Χρυσόστομος, Μαρωνείας Παντελεήμων, Θεσσαλιώτιδος Τιμόθεος, Περιστερίου Κλήμης, Τρίκκης Χρυσόστομος, Σταγών Θεόκλητος, Καβάλας Στέφανος, Μάνης Χρυσόστομος, Φθιώτιδος Συμεών, Λαρίσης Ιερώνυμος και Σιατίστης Αθανάσιος.


Να αναφερθεί ότι πλήθος κληρικών, μοναχών, μοναζουσών και πιστών συνέρρευσαν στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό για να τιμήσουν με την παρουσία τους τον νέο Μητροπολίτη Καλαβρύτων κι Αιγιαλείας κ. Ιερώνυμο, να φωνάξουν το “Άξιος” και να του ευχηθούν μία καλλίκαρπη Αρχιερατεία. Για το λόγο αυτό μάλιστα, είχε ναυλωθεί πούλμαν που αποχώρησε τα ξημερώματα από το Αίγιο, από τον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Φανερωμένης.
Μεταξύ αυτών που παρέστησαν στην τελετή, τα συγγενικά πρόσωπα του νέου Μητροπολίτη, αλλά και ο Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδος Νεκτάριος Φαρμάκης, οι βουλευτές Αχαΐας της Ν.Δ. Ιάσονας Φωτήλας, Ανδρέας Κατσανιώτης, Χριστίνα Αλεξοπούλου, Άγγελος Τσιγκρής, ο δήμαρχος Αιγιαλείας Δημήτρης Καλογερόπουλος και ο δήμαρχος Καλαβρύτων Θανάσης Παπαδόπουλος.

Η εκλογή του συμβολίζει την ενότητα της Εκκλησίας!

«Η εκλογή σου έχει ένα σημασιολογικό στοιχείο για την Εκκλησία, όχι για σένα προσωπικά αλλά ούτε για τους Επισκόπους. Εξελέγης παμψηφεί, αυτό δείχνει ότι η εκλογή σου ένωσε την Ιεραρχία» – ανέφερε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, απευθυνόμενος προς τον νέο Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας. Επίσης ο Αρχιεπίσκοπος πρόσθεσε: «Να θυμάσαι πάντα ότι η εκλογή σου, συμβολίζει την ενότητα της Εκκλησίας. Επίσης είναι βαριά η ευθύνη που φέρεις, διότι πρέπει να συνεχίσεις το μεγάλο έργο του προκατόχου σου κ. Αμβροσίου».
Και βέβαια είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι ο Μητροπολίτης Ιερώνυμος αναλαμβάνει μία ιστορική Μητρόπολη αλλά και το «βάρος» να συνεχίσει το σημαντικό έργο του Μητροπολίτη Αμβροσίου που επί 41 συναπτά έτη υπηρέτησε την Εκκλησία και τον άνθρωπο από την Ιερά Μητρόπολη.


Λαμβάνοντας την μέγιστη χάρη της αρχιεροσύνης

Την αμέριστη ευγνωμοσύνη και ευχαριστία του προς τον Θεό εξέφρασε κατά την διάρκεια της ομιλίας του ο νέος Μητροπολίτης. Με περίσσια συγκίνηση αλλά και ταπεινότητα, επικαλέστηκε την Παναγία την Μεγαλοσπηλαιώτισσα, την προστάτιδα της Μονής του, χαρακτηρίζοντάς την ως «φιλόστοργο μητέρα της ζωής του. Ευχαρίστησε τους αρχιερείς της Ιεράς Συνόδου με ιδιαίτερη αναφορά στον προκάτοχό του Μητροπολίτη κ. Αμβρόσιο, τον οποίο χαρακτήρισε ως πολυσέβαστο αγωνιστή, αλλά και τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, λέγοντάς του πως όσα διδάχθηκε κοντά του όλα αυτά τα χρόνια θα αποτελούν γι’ αυτόν πολύτιμα πνευματικά εφόδια για την ταπεινή αρχιερατική και ποιμαντορική διακονία του. Επίσης, μνημόνευσε και τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο καθώς και σε άλλα πρόσωπα που χάραξαν την πορεία του.



Ποιος είναι ο νέος Ποιμενάρχης

Ο Αρχιμανδρίτης Ιερώνυμος (κατά κόσμον Νικόλαος Κάρμας) του Δημητρίου και της Βασιλικής, γεννήθηκε στις 19 Μαΐου 1966 στο Αίγιο και είναι γόνος πολύτεκνης οικογένειας. Είναι απόφοιτος της Θεολογικής Ορθοδόξου Πατριαρχικής Σχολής Βελιγραδίου, ενώ ομιλεί Αγγλικά και Σερβικά. Εκάρη Μοναχός στις 12 Αυγούστου 1989 στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγίου. Χειροτονήθηκε Διάκονος στις 22 Ιουλίου 2002 από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ. Αμβρόσιο στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αιγίου, ενώ στις 19 Φεβρουαρίου 2005 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος στον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννου Καλλιθέας Αιγίου.

Επίσης διετέλεσε: α) Γραμματεύς της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής επί των Ευρωπαϊκών Θεμάτων, από το  2001 έως το 2010, β) Β΄ Γραμματεύς – Πρακτικογράφος Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, από 17-3-2016 έως 13-3-2019 και γ) Α΄ Γραμματεύς – Πρακτικογράφος Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, από 13-3-2019 έως σήμερα.
Ακόμη, υπήρξε εθελοντής παραγωγός στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος από τον Σεπτέμβριο του 2003 έως τον Οκτώβριο του 2007. Τέλος, από το 2003 έως σήμερα ήταν ο Καθηγούμενος της ιστορικής Ιεράς Μονής Μεγάλου Σπηλαίου, έχοντας συμβάλλει τα μέγιστα στην εκ βάθρων ανακαίνισή της. Είναι γνωστός για τον πράο χαρακτήρα, την εργατικότητα και την εχεμύθειά του σε θέματα που το απαιτούν. Με την ψυχική του ευγένεια, την αφοσίωσή του στις εκκλησιαστικές αρχές και αξίες, με την παιδεία και τις θεολογικές του γνώσεις καθώς και με την άοκνη δράση του, θεωρείται βέβαιο ότι θα ανταποκριθεί στα νέα του ποιμαντικά καθήκοντα.






ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ , ΔΕ 
ΚΑΙ ΔΙ'  ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ 
ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΚΦΩΝΗΤΗΡΙΟΝ ΛΟΓΟΝ ΤΟΥ  ΩΣ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΕΙΓΜΑ ΤΙΜΗΣ  
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΝΕΟΧΕΙΡΟΤΟΝΗΘΕΝΤΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ ΜΑΣ 


Ἀρχιεπίσκοπε Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμε,
 σεπτέ Προκαθήμενε τοῦ ἱεροῦ Συνθρό-νου τῆς καθἙλλάδα ἁγιωτάτης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας,– Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα ἀπό Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείαςκ. Ἀμβρόσιε,– Σεβασμιοπόθητε τῶν Ἱεραρχῶν χορεία,– Τίμιον πρεσβυτέριον, Χριστοῦ διακονία, Ὁσιώτατες Μοναχές, Ἀξιότιμοι ἐκπρόσωποι τῶν πολιτι-κῶν, αὐτοδιοικητικῶν, στρατιωτικῶν καί λοιπῶν ἀρχῶν καί ἐξουσιῶν,– Ἐλλογιμώτατοι κ. καθηγηταί,– Λαέ τοῦ Κυρίου εὐλογημένε. «Τίς εἰμί ἐγώ, Κύριέ μου καί τίς ὁ οἶκος μου, ὅτι ἠγάπησάς με ἕως τούτων;» (Β ́ Βασιλειῶν 7,18) Περίφροντις καί περιδεής στέκομαι ἐνώπιόν Σας, τιμιωτάτη ὁμήγυρις, ἰχνηλατῶν μέ φόβον, ἀπορί-αν καί θάμβος τά περί ἐμέ σήμερον, ἐν Ἐκκλησίᾳ πληθούσῃ, τελούμενα τοῦ Θεοῦ μυστήρια, ἐπα-ναλαμβάνων ἐκ καρδίας συντετριμένης καί διαπορούσης τά τοῦ θείου Χρυσοστόμου λόγια: «Ἆρα ἀληθῆ τά συμβάντα περί ἡμᾶς; Καί γέγονεν ὄντως τά γεγενημένα, καί οὐκ ἐξηπατήμεθα; Οὐδέ νύξ τά παρόντα καί ὄναρ, ἀλλ’ ἡμέρα ὄντως ἐστί καί ἐγρηγοροῦμεν ἅπαντες; Και τίς ἄν ταῦτα πιστεύ-σειεν, ὅτι ἡμέρας οὔσης, νηφόντων ἀνθρώπων και ἐγρηγορότων, μειρακίσκος εὐτελής καί ἀπερρι-μένος πρός ὕψος ἀρχῆς ἀνηνέχθη τοσοῦτον;» (Ἰ. Χρυσοστόμου, Ὅτε πρεσβύτερος προεχειρί-σθη....)Ταῦτα καί τοιαῦτα, ἐν φόβῳ καί τρόμῳ, διαλογιζόμενος παρίσταμαι σήμερον ἐνώπιόν σας ὑπακού-ων, εἰς τήν φωνήν τοῦ Κυρίου μου, τοῦ καλέσαντός με εἰς τοῦτο τό ὑπερμέγιστον ἐκκλησιαστικόν λειτούργημα, τῆς παναγίας δηλονότι Ἀρχιερωσύνης, νοουμένης κατά τόν θεῖον Συμεών Ἀρχιεπί-σκοπον Θεσσαλονίκης «ὡς δῶρον ἴδιον καί μόνον ἔργον Θεοῦ». Μετά δέους πολλοῦ ἐνωτίζομαι τῆς θείας ἐκείνης ἐκφαντορικῆς φωνῆς λεγούσης τό «ἀνάβα ὧδε», εἴσελθε εἰς τόν γνόφον τῆς θεο-πτίας, πορεύου πρός τήν ἄρρητον φωτοχυσίαν τῆς Πεντηκοστῆς, ἐπεί «πρός τό φῶς ὁδηγεῖ ὁ ἀρ-χιερεύς, ἐκμιμούμενος Χριστόν τό φῶς τοῦ κόσμου....καί πρός αὐτόν ἄγει τούς ἑπομένους αὐτῷ». Ἡ φωτιστική καί τελειωτική τάξις τῶν ἁγίων Ἀρχιερέων, «τό δυσανάβατον τοῦτο ὕψος» συνιστᾶ τό τελειότερον δῶρον τοῦ Θεοῦ εἰς τήν Ἐκκλησίαν Του καί τόν κόσμον ἅπαντα. Ἐκ τῆς παναγίας Ἀρχιερωσύνης «πᾶν δώρημα ἡμῖν καί φωτισμός καταπέμπεται, καί θεμέλιος αὕτη καί ἀρχή καί πη-γή δε τῆς εὐσεβείας ἐστί καί ρίζα.» (Συμεών Θεσσαλονίκης). Θρόνος Ἀποστολικός ηὐπρέπισται ἐ-νώπιόν μου σήμερον, θρόνος Γεθσημανείου ἀγωνίας, Σταυροῦ, θυσίας ἀλλά καί Ἀναστάσεως, κα-τάστικτος μέν τοῖς μόλωψι ἀλλά καί πανσθενουργός, θρόνος ὑψίστης εὐθύνης ἀλλά καί ὑπερβαλ-λούσης τιμῆς, καθώς «καί τάς κλεῖς διά τοῦ Πέτρου τοῖς ἀρχιερεῦσι ὁ Χριστός ἐχαρίσατο».Ὁ Ἀρχιερεύς , ὡς ἔμψυχος εἰκών τοῦ Θεοῦ, (ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης), ὡς ἄγγελος Θεοῦ, εἶ-ναι ἡ πηγή παντός ἀγαθοῦ καί πάσης εὐλογίας καθώς «τά πάντα δι’ αὐτοῦ τά τῆς Ἐκλησίας τελεῖ-ται» (Συμεών Θεσσαλονίκης). Ἀλλά καί δοῦλος εἶναι ὁ Ἐπίσκοπος, διάκονος καί ὑπηρέτης Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὄργανον τῆς θείας χάριτος, κιθάρα μελωδική τοῦ παναγίου Πνεύματος, ποιμήν, κηδεμών καί προστάτης τῶν ἀρνίων τοῦ Χριστοῦ, «ἀνάδοχος τῶν ὑπ’ αὐτοῦ ποιμαινομένων ψυχῶν» φύλαξ, ὁδηγός , «σιτοδότις πνευματικός», διδάσκαλος, ἰατρός, ἐργάτης τῆς Ἐκκλησίας καί «καλός οἰκο-νόμος τῆς ποικίλης χάριτος τοῦ Θεοῦ». (Α’ Πετ. 4,10). Μέσα στήν ἀνεξιχνίαστον πανσοφίαν καί παντοδυναμίαν Του ὁ παντοκράτωρ Θεός ἠθέλησε μέσα ἀπό τήν ἀσθένεια καί τήν εὐτέλεια «τοῦ ὀστρακίνου σκεύους» (Β ́Κορ. 4,7) τοῦ ἀνθρωπίνου πλάσματος νά ὑπηρετοῦνται διά τῆς πανιέρου Ἀρχιερωσύνης οὐράνιες ἀξίες καί ποιότητες καί ἀθάνατες ψυχές, ὑπέρ τῶν ὁποίων ὁ μόνος Κύριος
καί Ποιμήν ἀληθής καί Δεσπότης τοῦ παντός ἐνηνθρώπισε, «ἀπέθανεν καί ἀνέστη». «Ὤ βάθος πλούτου καί σοφίας καί γνώσεως Θεοῦ! ὡς ἀνεξερεύνητα τά κρίματα αὐτοῦ καί ἀνεξιχνίαστοι αἱ ὁ-δοί αὐτοῦ !» (Ρωμ.11,33)Διά τοῦτο σήμερον, Πανάγιε Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου «καγώ ὁ ἁμαρτωλός καί ἀνάξιος δοῦλος Σου τά μεγαλεῖα τῶν θαυμάτων Σου ἐκδιηγούμενος, συνεχόμενος φόβῳ, ἐν κατανύξει με-τά τοῦ θείου Ἱεράρχου τῆς μεγαλωνύμου Θεσσαλονίκης Συμεώνος, βοῶ Σοι» : «Βαβαί τοῦ μυστη-ρίου! τήν τοῦ Θεοῦ ἐξουσίαν καί δύναμιν ἄνθρωπος λαμβάνει καί εἰς θρόνον αὐτοῦ τοῦ Θεοῦ κατα-ξιοῦσθαι καθῆσθαι. Ὤ τοῦ θαύματος !» (Συμεών Θεσσαλονίκης, Διάλογος, κεφ. ΣΖ,PG 155,420A). Ἡ θεοτίμητος ἱερωσύνη ὡς μυστήριον μέγα ἀπαιτεῖ πίστιν ἀκλόνητον, εὐλάβειαν, τα-πείνωσιν καί σεμνότητα. Ὡς κριτήριον καί ποιότητα ζωῆς ζητεῖ καθαρότητα, ἁγιοπνευματικόν ἤθος καί φόβον Θεοῦ. Ὡς μαρτύριον προϋποθέτει ἡρωϊσμόν, αὐταπάρνησιν καί γενναιότητα. Ὡς διακο-νία ἀμετάπτωτον ἀγάπην καί θυσιαστικόν φρόνημα. Ἀληθῶς δέν γνωρίζω τί ἀπό ὅλα αὐτά διαθέ-τω... Πιθανόν τίποτα! Ὅμως, ὁμολογῶ τήν ἁγνήν διάθεσίν μου, τήν εἰλικρινῆ πρόθεσιν καί τήν ἀ-νιδιοτελήν μου προαίρεσιν καί ἀπόφασιν νά ἐργασθῶ «ὅση μοι δύναμις», ἕως τῆς ἐσχάτης μου ἀνα-πνοῆς γιά τήν ἀγάπην Σου Κύριε. Σέ ἀκούω καί πάλιν σήμερον, ἰδίως σήμερον, νά μέ ἐρωτᾶς τό τρίτον, καρδιογνῶστα Σωτῆρ μου, ἐάν Σέ ἀγαπῶ. Καί ἐγώ ὁ κεχριαῖος δούλος Σοῦ ἀπαντῶ, ὅτι, ἄν καί ἀνάξιος τῆς δικῆς Σου μεγαλωνύμου ἀγάπης, ἀπό τῆς πρώτης νεότητός μου μέ ὅλην τήν δύνα-μιν τῆς ψυχῆς μου σέ ἀγαπῶ.Μακαριώτατε Πάτερ,Ἐπιτρέψατέ μοι, τήν ἱεράν ταύτην ὥραν, νά συντάμω τόν πτωχόν μου λόγον , ὁ ὁποῖος ἀδυνατίζει ἔτι μᾶλλον ἐκφερόμενος ἐνώπιον σεπτῶν καί πολιῶν Ἀρχιερέων ἐχόντων λιπαράν θεολογικήν παι-δείαν καί ἁγιοπνευματικήν ἐμπειρίαν δαψιλεστάτην καί νά περιορισθῶ εἰς τό νά καταθέσω λόγους εὐγνωμοσύνης καί εὐχαριστίας.Τήν ἄπειρον εὐγνωμοσύνην, δουλικήν προσκύνησιν καί ὑποταγήν καταθέτω δοξολογικῶς πρός τόν ἐν Τριάδι προσκυνούμενον Θεόν, τῶν ἀνελπίστων καί τῶν θαυμασίων Θεόν, τόν ἀξιώσαντά με τοιαύτης εὐλογίας, τιμῆς καί χάριτος. Τό καρδιοστάλακτον δάκρυον τῆς εὐχαριστίας καί τῆς ἀπεί-ρου εὐγνωμοσύνης μου ἀκολούθως ἐμπιστεύομαι υἱοπρεπῶς εἰς τε τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον, τήν Μεγαλοσπηλαιώτισσαν, τήν προστάτιδα τῆς Μονῆς τῆς μετανοίας μου καί τήν φιλόστοργον μητέ-ρα τῆς ζωῆς μου, καί εἰς πάντας τούς ἁγίους τούς περισκέποντάς με διά τῶν θεοδέκτων εὐχῶν των.Εὐγνωμοσύνην καί εὐχαριστίας ὀφείλω πρός ἅπαντας τούς Σεβασμιωτάτους Ἀρχιερεῖς, τούς συγ-κροτοῦντας τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, πού ἐπέβλεψαν μέ ἀγά-πην καί στοργήν πρός τήν ἀναξιότητά μου καί μέ ἀνέδειξαν, μέ τήν τιμίαν καί θεοκίνητον ψῆφον τους, Ἐπίσκοπον καί Μητροπολίτην τῆς θεοσώστου, ἱστορικῆς καί πανενδόξου Μητροπόλεως Κα-λαβρύτων καί Αἰγιαλείας εἰς διαδοχήν μάλιστα τοῦ γενναιόφρονος ὁμολογητοῦ καί ἀγωνιστοῦ πο-λυσεβάστου προκατόχου καί Γέροντός μου, Μητροπολίτου κ. Ἀμβροσίου.Ἐπιθυμῶ, ὅμως, Μακαριώτατε, νά στραφῶ τήν ὥραν ταύτην τήν ἱεράν , πρωτίστως πρός τό σεπτόν πρόσωπόν Σας ὡς πρός πατέρα ἀγαθόν καί νά Σᾶς ἐκφράσω τήν ὁλοκάρδιον εὐγνωμοσύνην μου. Καταφιλῶ μέ βαθύτατον σεβασμόν καί ἀφοσίωσιν τήν χαριτόβρυτον δεξιάν Σας, «τήν ἡγιασμένην καί κεχαριτωμένην καί τό μεταδοτικόν τῆς θείας χάριτος ἔχουσαν.. καί χαρισμάτων παρεκτικήν». Σᾶς εὐγνωμονῶ ὄχι μόνον διότι διά τῶν τιμίων χειρῶν Σας ἐντός ὀλίγου θά λάβω τήν τρισμέγιστον χάριν τῆς Ἀρχιερωσύνης, ἀλλά καί δι’ ὅλα τά ἀγαθά καί λίαν διδακτικά πού ἐπί δωδεκαετίαν ἔμα-θον πλησίον Σας ἀπό τῆς πολυευθύνου θέσεως τοῦ Γραμματέως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, πού ἡ ἀγάπη Σας μοῦ ἐνεπιστεύθη. Ἡ σύνεσις, ἡ λιπαρά γνῶσις τῶν πολυπλόκων ἐκκλησιαστικῶν πραγμάτων, ἡ βαθιά πίστις, ἡ ὀξυδέρκεια, ἡ διορατικότης καί ἡ σωφροσύνη πού Σᾶς χαρακτηρίζουν ἀποτελοῦν σπουδαία ἐχέγγυα ἀσφαλοῦς πηδαλιουχίας τοῦ σκάφους τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος «ἐν καιρῷ χειμῶνος βαρυτάτου». Ὅλα ὅσα ἐδιδάχθην πλησίον σας ὅλα αὐτά τά χρόνια θά ἀποτελοῦν δι’ ἐμέ
πολύτιμα πνευματικά ἐφόδια διά τήν ταπεινήν ἀρχιερατικήν καί ποιμαντορικήν διακονίαν μου εἰς τόν Ἀμπελώνα τοῦ Κυρίου μας. Ὁ Ἅγιος Θεός εὔχομαι νά Σᾶς χαρίζει γιά ἔτη πολλά εἰς τήν Ἐκ-κλησίαν Του.Ἐπίσης ἐπιθυμῶ νά μνημονεύσω αὐτήν τήν ἁγίαν ὥραν μέ βαθύτατον σεβασμόν καί εἰλικρινῆ υἱι-κήν εὐγνωμοσύνην τοῦ σεπτοῦ ὀνόματος τοῦ ἀοιδίμου ἀποστολόφρονος Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κυροῦ Χριστοδούλου, μέ τοῦ ὁποίου τήν πατρικήν εὐλογίαν προσελήφθην ὡς μετακλητός Κληρικός τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας, εἰς τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἄς εἶναι αἰωνίως ἀνέσπερος καί φωταυγής ἡ μνήμη του καί εἴθε νά ἔχω τήν ἁγίαν εὐχήν Του.Εὐχαριστίας θερμάς, υἱικήν εὐγνωμοσύνην καί σεβασμόν ἐκφράζω καί πρός Ἐσᾶς, Σεβασμιώτατε Γέροντα καί πατέρα μου. Σεῖς μέ χειροκρατήσατε μέ τήν στιβαράν δεξιάν Σας καί μέ ὁδηγήσατε εἰς τήν μοναχικήν πολιτείαν, διά τῶν εὐχῶν τοῦ τότε Πνευματικοῦ μου πατρός, Ἀρχιμ. Παύλου Παπαλεξίου, νῦν δέ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σερβίων καί Κοζάνης, τόν ὁποῖον ἐκ μέσης καρδίας εὐγνωμονῶ. Σεῖς, τιμιώτατε Δέσποτα, ὡς πατήρ φιλόστοργος, μέ ἐμυσταγωγήσατε εἰς τά ἐνδότερα τοῦ θυσιαστηρίου διά τῆς εἰς διάκονον καί, ἐν συνεχείᾳ, εἰς πρεσβύτερον χειροτονίας, πού ἔλαβα ἀπό τά τίμια χέρια Σας. Πολύτιμη κληρονομιά οἱ συμβουλές καί οἱ διδαχές Σας, ἐστήρι-ξαν τά πρῶτα δειλά βήματα τῆς μοναχικῆς καί ἱερατικῆς διακονίας μου καί στηρίζουν μέχρι σήμερα τήν πορείαν μου, ἰδιαιτέρως σέ ὧρες μεγάλων θλίψεων καί ἰσχυρῶν δοκιμασιῶν, πού ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μου ἐπέτρεψεν καί λίαν προσφάτως νά ὑπομείνω. Δόξα τῷ Θεῷ, πάντων ἕνεκεν! Κυρίως, ὅ-μως, τό φωτεινόν παράδειγμά Σας μοῦ ἐδίδαξεν τήν ἀξίαν τῆς ἀποστολικῆς ἁπλότητος, τό μεγαλεῖ-ον τῆς ταπεινώσεως, τόν πλοῦτον τῆς εἰλικρίνειας καί τῆς ἀνιδιοτέλειας, ἀφοῦ καθημερινῶς ἀνεκά-λυπτα εἰς τό τίμιον πρόσωπόν Σας τί σημαίνει ἕνας Ἐπίσκοπος νά θυσιάζει «τήν ψυχήν αὐτοῦ ὑπέρ τῶν προβάτων». (Ιω.10,11). Σᾶς εὐχαριστῶ εὐγνωμόνως «κατά πάντα καί διά πάντα.» Θα εἶμαι δί-πλα Σας πάντοτε υἱός εὐγνώμων καί ὁλοπρόθυμος.Ἐπιπροσθέτως, εὐχαριστῶ τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτας, οἱ ὁποῖοι μέ τόσην ἀγάπην καί τι-μήν πρός τήν ἐλαχιστότητά μου ἠθέλησαν νά γίνουν σήμερον, διά τῆς σεπτῆς λειτουργικῆς καί συμπροσευχητικῆς συμμετοχῆς τους πολύτιμοι συγκυρηναῖοι εἰς τόν Ἀρχιερατικόν σταυροαναστά-σιμον δόλιχόν μου.Εὐγνωμόνως ὡσαύτως ἐπιθυμῶ νά εὐχαριστήσω ὅλους τούς κατά πάντα ἀξίους Ἀρχιγραμματεῖς τῆς ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, καί ὅλους τούς πραγματικά σπουδαίους κληρικούς καί τούς φιλοτίμους λαϊκούς συνεργάτας στήν δεκαοκταετῆ ἱεροσυνοδικήν μου πορείαν καί διακονίαν. Πρῶτον εἰς αὐτόν τόν ἱερόν κατάλογον τῆς εὐγνωμοσύνης ἀναγράφω, πάνυ ἀξιο-χρέως, τόν κατά πάντα «ἰσόψυχον» (Φιλιπ.2,20) ἀδελφόν μου καί ἐπιστήθιον φίλον ἀπό τῶν εὐλο-γημένων ἐκείνων χρόνων τῆς πρώτης νεότητός μας, Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Σερρῶν καί Νι-γρίτης, κ. Θεολόγον. Μέ βαθείαν εὐγνωμοσύνην εὐχαριστῶ τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτας Πατρῶν κ. Χρυσόστομον, Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, Κορίνθου κ. Διονύσιον, Κηφισίας κ. Κύριλλον, Χίου κ. Μᾶρκον, Νέας Ἰωνίας κ. Γαβριήλ, Περιστερίου κ. Κλήμεντα, καθώς ἐπίσης, καί τόν νῦν Ἀρχιγραμματέα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἐψηφισμένον Ἐπίσκοπον Ὠρεῶν κ. Φιλόθεον. Ἐπίσης μέ αἰ-σθήματα εἰλικρινοῦς εὐγνωμοσύνης ἀσπάζομαι τάς χαριτοβρύτους δεξιάς τῶν Σεβασμιωτάτων Μη-τροπολιτῶν, Σπάρτης κ. Εὐσταθίου, Σάμου κ. Εὐσεβίου, Καισαριανῆς κ. Δανιήλ, Σύρου κ. Δωροθέ-ου, Χαλκίδος κ. Χρυσοστόμου, Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου, Ἰλίου κ. Ἀθηναγόρου ὡς καί τοῦ πνευματικοῦ μου διδασκάλου, Μητροπολίτου Μεσογαίας κ. Νικολάου γιά τήν πολλήν τους ἀγάπην πρός τό ταπεινόν μου πρόσωπον.Μέ αἰσθήματα εὐγνωμοσύνης ἐπίσης εὐχαριστῶ τούς ἀγαπητούς μου πατέρας καί ἀδελφούς συμ-μοναστάς εἰς τήν σεβασμίαν Μονήν τῆς μετανοίας μου, τῆς Παναγίας τῆς Μεγαλοσπηλαιωτίσσης, διά τήν ἀγάπην, τήν προσευχήν καί τήν συμπαράστασίν τους καθ ́ ὅλα τά χρόνια τῆς μοναχικῆς μου πολιτείας καί τῆς διακονίας μου ὡς Ἡγουμένου Αὐτῆς. Συμπορευτήκαμε ἀδελφικῶς, συμπροσευχη-
θήκαμε, συλλειτουργήσαμε, παλέψαμε, μέ στήριξαν καί τούς στήριξα σέ δύσκολες στιγμές καί πει-ρασμούς. Ἡ Παναγία Μητέρα μας εἴθε νά εὐλογήσει τήν Ἱεράν Μονήν τοῦ Μεγάλου Σπηλαίου ὥ-στε νά εὑρεθεῖ ἕνας νέος καί ἱκανότερος ἐμοῦ, Πατέρας καί προστάτης Αὐτῆς, πρός συνέχισιν καί κατά Χριστόν προκοπήν τοῦ ἱεροῦ ἔργου.Τόν πολύ σεβαστόν μου π. Ἰωάννην Πετρόπουλον, Γενικόν Ἀρχιερατικόν Ἐπίτροπον τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας, πού ἐκ νεαρᾶς ἡλικίας μοῦ ἐνέπνευσε τόν ἅγιον πόθον διά τήν ἱερωσύνην καί μέ ἐνίσχυε πνευματικῶς, εὐγνωμόνως εὐχαριστῶ. Εὐχαριστῶ γιά τίς προσευ-χές του τόν π. Χρῆστον Ρέλλαν, Ἐπίτιμον Γενικόν Ἀρχιερατικόν Ἐπίτροπον Αἰγίου καί ἐπί πολλά ἔ-τη πολύτιμον συνεργάτην τοῦ σεπτοῦ μας Ποιμενάρχου.Εὐχαριστῶ ὁλοθύμως τόν Πανοσιολογιώτατον Ἀρχιμ. π. Ἰωακείμ Βενιανάκην, Πρωτοσύγκελ-λον τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας, ὅλους τούς παρόντας πατέρας καί ἀδελ-φούς, Καθηγουμένους, ἀδελφούς κληρικούς, τούς ἐγγύς καί τούς μακράν ἀδελφούς καί πατέρας, τίς Ὁσιώτατες Μοναχές, τούς ἐκπροσώπους τῶν Ἀρχῶν, τῆς Τοπικῆς Αὐτοδιοικήσεως Αἰγιαλείας καί Καλαβρύτων, τούς ἐκπροσώπους φορέων καί συλλόγων καί ὅλους τούς τιμίους ἀδελφούς καί πα-τέρας, κληρικούς καί λαϊκούς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας, πού θελήσατε νά μοῦ χαρίσετε τήν πολύτιμον χαράν τῆς συμμετοχῆς σας εἰς τήν προσωπικήν μου Πεντηκοστήν, ἐρχόμενοι σήμερον εἰς τόν πανίερον Μητροπολιτικόν Ναόν Ἀθηνῶν, ὥστε νά συμπροσευχηθῆτε δι’ ἐμέ τόν ἀτελῆ «ἵνα ἔλθῃ ἐπ’ ἐμὲ ἡ δύναμις καὶ ἡ χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος». Με βαθεῖα συγ-κίνηση εὐχαριστῶ καί ὅλους τούς εὐσεβεῖς δασκάλους μου – ζῶντας τε καί κεκοιμημένους- ὅλων τῶν ἐκπαιδευτικῶν βαθμίδων.Ἄφησα τελευταίους τούς κατά σάρκα συγγενεῖς μου εἰς τούς ὁποίους ὀφείλω αἰώνιον εὐγνωμοσύ-νην καί ἀγάπην. Ἔνδακρυς μνημονεύω τῆς ἀγάπης, τῆς στοργῆς, τοῦ καθημερινοῦ ἀγώνος, τῶν πολλῶν κόπων καί τῶν μεγάλων μόχθων τῶν μακαριστῶν γονέων μου, Δημητρίου καί Βασιλικῆς, πού μέ πολλάς θυσίας, δάκρυα, προσευχάς καί στερήσεις ἀνέθρεψαν ἐμέ καί τά ἀδέλφια μου, εἰς τήν ζωήν αὐτήν. Ἐπίσης μέ βαθείαν συγκίνησιν μνημονεύω καί τοῦ ὀνόματος τῆς μακαριστῆς καί εὐγενεστάτης Νικολίτσας Λενῆ, μητρός τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Ἀμβροσίου. Ἡ ἰ-δία πρίν πολλά ἔτη εἶχε προβλέψει ὅτι θά διαδεχθῶ τόν πεφιλημένον υἱόν της καί μέ εἶχε παρακα-λέσει νά σταθῶ πλησίον του ὡς «λαμπάδα ἀναμμένη καί υἱός πραγματικός», ὅπερ, μέ τήν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ θά πράξω. Μνημονεύω μετά βαθυτάτου σεβασμοῦ καί τῶν σεπτῶν ὀνομάτων τῶν ἀνα-παυομένων ἐν χώρᾳ ζώντων, πατέρων, Εὐσεβίου Γιαννακάκη πνευματικοῦ καί Γέροντος τῆς Γυναι-κείας Ἱερᾶς Μονῆς μας, Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου Βερίνου καί Γεωργίου Μπίρμπα ἐπί πολλά ἔτη Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου Καλαβρύτων. Εἶμαι βέβαιος ὅτι οἱ ψυχές τους ἀγάλλονται τήν στιγ-μήν αὐτήν εἰς τόν οὐρανόν καί ἑνώνουν τάς προσευχάς τους μέ τάς ἰδικάς μας. Ἡ προσευχή τους ἀ-πό τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ πού προγεύονται καί ἡ ἄνωθεν εὐχή τους ἀποτελοῦν δι’ ἐμέ ἐφόδιον πολύτιμον καί ἐνίσχυσιν πνευματικήν.Εὐχαριστῶ ἐγκαρδίως τά κατά σάρκα ἀδέλφια μου ὡς καί τίς οἰκογένειές τους, καθώς δέν στάθη-καν ποτέ ἐμπόδιον εἰς τήν κλῆσιν καί τήν ἀποστολήν μου, ἀλλά μοῦ συμπαραστάθηκαν πάντοτε μέ ἀγάπην, στοργήν καί διάκρισιν.Καί τα νῦν, Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα, Σεβασμιώτατοι ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, πατέρες καί ἀδελ-φοί, ὑψώσατε χείρας ἱκέτιδας καί ἐκτενῶς δεήθητε τοῦ Μεγάλου καί Ἄκρου Ἀρχιερέως Ἰησοῦ Χρι-στοῦ ἵνα, ἐμέ τόν εὐτελῆ καί ἐλάχιστον ἀναδείξῃ ἄξιον οἰκονόμον τῆς μεγάλης ταύτης ἀρχιερατι-κῆς τιμῆς και ἀξίας, εὐχαῖς καί ἱκεσίαις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Τρυπητῆς καί Μεγαλοσπη-λαιωτίσσης, τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν Ἱερωνύμου, Λεοντίου, Ἀλεξίου τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ, Συμεών, Θεοδώρου καί Εὐφροσύνης, Κτιτόρων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Μεγάλου Σπηλαίου καί πάν-των τῶν ἁγίων. «Ὁ Θεός ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ». (Λουκ18,13). Ναί Κύριε, σύ οἶδας ὅτι φιλῶ σε. Λάλει Κύριε, ὁ δοῦλος Σου ἀκούει καί ὑπακούει! Ἀμήν    



ΤΟ ΕΚΚΛΗΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ 
& Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ