Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2025

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩ 2025

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩ 2025 Αναμφισβήτητα τά εφόδια για τον καθορισμό τής θέσης στην αιωνιότητα αλλά και στην θέση πού θα βρεθούμε στην βασιλεία του Θεού, είναι τά έργα αγάπης. Όταν ο Χριστός θα βρεθεί ώς κριτής και θα καθίσει στον Θρόνο τής μελλούσης κρίσεως θα ξεχωρίσει τούς δικαίους από τούς αμαρτωλούς. Απευθυνόμενος στους δικαίους θα τούς πεί <<ελάτε σείς, πού είστε ευλογημένοι από τον Πατέρα μου, και πάρετε ώς μόνιμον και είς και είς τούς αιώνας αναφαίρετο κληρονομίαν σας, την ένδοξο0ν και μακαρίαν βασιλείαν των ουρανών , η οποία έχει ετοιμασθεί ακριβώς για εσάς , από τότε πού εθαμελιώνετο ο επίγειος και ουράνιος κόσμος>>. Ο ίδιος ο Θεός θα δώσει παραδείσια αγαθά – στους δικαίους – για τά οποία ο ίδιος ο Απόστολος των εθνών Παύλος , γράφει << οφθαλμός ούκ είδε και ούς ούκ ήκουσε και επί καρδίαν ανθρώπου ούκ ανέβη , ά ητοίμασεν ο Θεός τοίς αγαπώσιν αυτόν>> (Α Κορ β’ , 9). Αυτοί πίστεψαν στον Θεό, αγάπησαν τον Σωτήρα τους και την αγάπη τους την εκδήλωσαν με έργα καλοσύνης απέναντι στους συνανθρώπους τους. Καί Εκείνος θα τά παρουσιάσει – ένα προς ένα – σάν να έγιναν σε Αυτόν τον ίδιον. Και αυτό γιατί Αυτός πού έγινε άνθρωπος θεωρεί όλους τούς ανθρώπους ανεξαιρέτως αδελφούς του όσο ελάχιστοι και άσημοι εάν φαίνονται μερικοί από αυτούς στα μάτια τού αμαρτωλού κόσμου. << Επείνασα, θα πεί , και μού δώσατε να φάω, ήμουν ξένος και με δεχθήκατε στο σπίτι σας, ημίγυμνος ήμουν και μού δώσατε ρούχα να φορέσω, και όταν αρώστησα με επισκεφτήκατε για ν΄΄α μού δώσετε παρηγοριά και φάρμακα, ήμουνα στην φυλακή και ήρθατε να με δείτε. Αυτή σας η αγάπη θα αμειφθεί, και ένα είναι σίγουρο , η ατέλειωτη χαρά, και η μακαριότητα είναι όλα δικά σας>>. Αντίθετα, θα στερήσει και θα αποπέμψει στην αιώνια κόλαση τούς αμετανόητους αμαρτωλούς , τού ιδιοτελείς, τούς εγωπαθείς , αυτούς πού έδειξαν σκληρότητα προς τούς φτωχούς και πάσχοντες συνανθρώπους τους και αυτό γιατί ενώ είχαν στην διάθεσή τους όλα τά μέσα για να κάνουν το καλό -αυτοί – δεν έχουν αγάπη στην καρδιά τους , δέν το κάνουν. Και πώς είναι δυνατόν τέτοιοι άνθρωποι να μείνουν με τον Θεό τής Αγάπης και τού ελέους και θα είναι αυτοί – πού ώς καταδικασμένοι – θα χτυπούν το στήθος τους,, θα θρηνούν και θα οδύρονται.. Οί δίκαιοι θα δοξάζουν, θα δοξολογούν και θα ομολογούν μαζί με τούς αγγέλους τον Πανάγαθο Θεό. Άξιο προσοχής για όλους εμάς , είναι ότι ο ίδιος ο Χριστός σέ αυτήν την Ευαγγελική Περικοπή, δεν μιλάει για μεγάλα και δύσκολα έργα αγάπης, δεν μιλάει για την παροχή όλων των υπαρχόντων μας στους φτωχούς και τούς ενδεείς, για περιπέτειες προς υπεράσπιση των αδικουμένων , αυτών πού κινδυνεύουν, ούτε για την θυσία τής ίδιας τής ζωής μας, για την σωτηρία των άλλων - και βεβαίως – αυτά είναι τά μεγάλα και θαυμαστά – γεμάτα φλόγα- έργα αγάπης. Αναφέρει – λέω – μερικά απλά έργα αγάπης τής καθημερινής ζωής , λίγη τροφή στον πεινασμένο, ένα ρούχο στον γυμνό, ένα ποτήρι νερό στον διψασμένο, μια επίσκεψη στον άρρωστο και τον φυλακισμένο Και ποιός μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν έχει τίς δυνατότητες να μην κάνει αυτά τά έργα, και άλλα τόσο – ασήμαντα ή σημαντικά – προς αυτά , παρόμοια έργα; Άς σκεφτούμε – όμως- ότι ο Θεός α) από τήν μία μάς δίνει τά αγαθά και τά μέσα για την πραγματοποίηση αυτών των καλών έργων και β) από την άλλη – με το χέρι ενός επαίτη ή ενός πάσχοντα- ζητάει – από εμάς – να τού δώσουμε κάτι από αυτά πού Εκείνος – ο Θεός – πλουσιοπάροχα μάς έδωσε; Και δεν αποτελεί σκληρότητα , παραλογισμό αλλά και αχαριστία προς τον θεό, αλλά και δικός μας όλεθρος, η άρνησή μας στην <<τέλεση>> αυτών των έργων αγάπης ; Και όμως , αυτά είναι εκείνα τά μικρά – αλλά γεμάτα με φλόγα άπειρης αγάπης προς τον συνάνθρωπό μας – πού θα πάρουμε μαζί μας όταν <<αναχωρήσουμε>> από αυτόν τον μάταιο κόσμο; Και αλήθεια , πόσο , πολύτιμο , πόσο ανεκτίμητο πλεονέκτημα αλλά και εφόδιο – για την αιωνιότητα – είναι τά καλά έργα; Αμήν !!!