ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ
Ο άνθρωπος της εποχής μας περισσότερο από κάθε άλλη εποχή, επιδιώκει την
εφαρμογή των αρχών της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ισότητας. Αναζητεί
την αναγνώρισή του ως άτομο αξίας. Ο κόσμος είναι κουρασμένος και
ταλαιπωρημένος από τις ακατάπαυστες διαμάχες και εκμεταλλεύσεις των κοσμικών
δυνάμεων, οι οποίες αποβλέπουν αποκλειστικά και μόνον στο προσωπικό τους
συμφέρον και στην εκμετάλλευση του ανθρώπου. Η εικόνα του Θεού, ο άνθρωπος,
έχει παραμερισθεί, διότι, όπου κυριαρχεί το συμφέρον, εκεί καταπατείται ο
άνθρωπος
Η Ορθοδοξία είναι η μόνη οδός, που οδηγεί τον άνθρωπο στην σωστή
θεώρηση περί του Θεού, περί της ζωής και περί τα του εαυτού του. Είναι η
μοναδική δύναμη, που αγκαλιάζει την σκληρή από την αμαρτία ψυχή και εμφυτεύει
μέσα της την μετάνοια. Είναι η μόνη, που οδηγεί τον αμαρτωλό άνθρωπο από την
λάσπη της αμαρτίας στην αγιότητα και τον αποκαθιστά στην υιοθεσία της Χάριτος
του Θεού.
Ο άνθρωπος, που ζει μακριά από τον Θεό, είναι επόμενο να βιώνει την
κυριαρχία ενός σκότους που δεν του επιτρέπει να δει και να αντιλαμβάνεται ορθά
τα διάφορα προβλήματα της ζωής. Το θρησκευτικό δόγμα παίζει οπωσδήποτε
σημαντικό ρόλο στη ζωή του ατόμου. Βάσει του ορθού ή μη δόγματος διαμορφώνεται
ο όλος βίος του ανθρώπου. Γι’ αυτό μέσα στο χώρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας οι
Άγιοι Ταξιάρχες έχουν ιδιαίτερη θέση και αξία.
Εκείνο που χαρακτηρίζει τον ορθόδοξο χριστιανό, είναι το γεγονός ότι ο
ίδιος αποχωρίζεται από την αγάπη προς την αμαρτία, την αμαρτωλή ζωή και τα
αμαρτωλά πάθη, και αφοσιώνεται πλήρως στην αγάπη προς τον Θεό και τον
συνάνθρωπό του. Χωρίζεται από τον κόσμο, αλλ’ ουδέποτε απομακρύνεται από τον
συνάνθρωπό του. Θέλει την επικοινωνία με τον Θεό, αλλά κοινωνεί με τους
συνανθρώπους του. Ζει αγγελική πολιτεία, μιμούμενος την φωτοφόρο ζωή των
Αγγέλων, αλλά γίνεται ταυτόχρονα φως και παράδειγμα για τους γύρω του, είναι
πολύ κοντά ή μακριά του.
Χρέος μας είναι να προσθέτουμε στις αρχικές θείες ενέργειες τις δικές μας
καλές πράξεις, τα έργα πίστεως, ώστε τα μηνύματα του Ευαγγελίου να ενσωματωθούν
πλήρως με την όλη προσωπικότητά μας. Μ’ αυτό τον τρόπο αναδεικνυόμεθα άτομα
αναγεννημένα, υιοί φωτός, άξιοι του ονόματος και της κλήσεώς μας ως τέκνα Θεού.
Η αγάπη του Παντοδυνάμου Θεού είναι μία ιδιότητα που εξωτερικεύεται με τη
δημιουργία από την ανυπαρξία τόσον του αοράτου κόσμου ή του κόσμου των αγγέλων,
όσον με την δημιουργία του υλικού και ορατού σύμπαντος. Η αποκορύφωση της όλης
δημιουργικής αγάπης του Θεού εκδηλώνεται με την πλάση του ανθρώπου και τελικά
με την εν Χριστώ σωτηρία του ανθρωπίνου γένους.
Ο κόσμος των Αγγέλων ήταν η πρώτη δημιουργική πράξη του Θεού. Οι άγιοι
Άγγελοι είναι νοητά κτίσματα, άυλα πνεύματα και αεικίνητα. Οι Άγγελοι είναι
ελεύθερα και αυτεξούσια πνεύματα• είχαν την απόλυτη ελευθερία, εάν ήθελαν, να
μείνουν σταθεροί στην αγιότητα , ή να στραφούν προς το κακό, όπως συνέβη με τον
Εωσφόρο, που επινόησε το κακό, και όλους τους αγγέλους που τον ακολούθησαν και
έπεσαν. Οι Άγγελοι είναι ασώματοι και υπηρετούν τον Θεό δοξολογώντας
ακατάπαυστα την αγιότητα και την άπειρή Του δύναμη. Ο Θεός δημιούργησε τους
αγγέλους από την αρχή αθανάτους και ξένους προς την φθορά και τον θάνατο. Είναι
όμως τρεπτοί ως προς την φύση και τη γνώμη τους, δηλαδή έχουν την δυνατότητα να
αλλάξουν την φύση τους και από το καλό να μεταπηδήσουν στο κακό. Την δόξα και
λαμπρότητά τους την λαμβάνουν από τον Θεό. Οι Άγγελοι είναι περιγραπτοί, δεν
παρευρίσκονται παντού, όπως συμβαίνει με τον Θεό.
Οι σημερινοί εορταζόμενοι Άγιοι Ταξιάρχες, είναι το υπόδειγμα για τον κάθε
Χριστιανό, διότι ως λύχνοι πού καίνε και ως λαμπάδες πού
λιώνουν υπηρετούν με πίστη και αφοσίωση το θείο θέλημα,
αναδεικνυόμενοι προστάτες και βοηθοί των ανθρώπων που με ελπίδα καταφεύγουν σ’
αυτούς και με πίστη επιζητούν την Χάρη τους. Ως πολύφωτοι αστέρες μέσα στο
λαμπρό στερέωμα της Εκκλησίας του Χριστού, διαχέουν το φως της αγγελικής
πολιτείας σ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.
Ο Θεός, όταν δημιούργησε τους Αγγέλους, τους έδωσε να έχουν την απόλυτη
ελεύθερη γνώμη. Έπρεπε όμως να αποδείξουν ότι ήταν άξιοι της τιμής με την οποία
τους κόσμησε. Γι’ αυτό δοκιμάστηκε η πίστη τους. Ένας απ’ αυτούς, ο Εωσφόρος,
που ήταν ο πρώτος όλων των αγγελικών Ταγμάτων, αυτός που ήταν ο ωραιότερος,
δυνατότερος και λαμπρότερος, υπερηφανεύθηκε και πίστεψε ότι μπορεί να
αντικαταστήσει τον Θεό και να στήσει τον θρόνου του πιο πάνω από
τον Θεό. Αυτό ήταν το αμάρτημά του. Υπερηφανεύθηκε!
Επαναστάτησε εναντίον του Θεού και μαζί του παρέσυρε μεγάλο αριθμό αγγέλων,
που με την πτώση τους μετατράπηκαν από φωτεινούς αγγέλους σε σκοτεινούς και από
αγίους σε πονηρούς. Όταν έπεσαν οι πονηροί άγγελοι, που ονομάζονται δαίμονες,
συγκεντρώθηκαν όλα τα επουράνια Τάγματα και ο Αρχάγγελος Μιχαήλ στάθηκε στο
κέντρο και αναφώνησε: «Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου Θεού» και αμέσως οι
άγιοι Άγγελοι στάθηκαν πιστοί προς τον Θεό και δεν ακολούθησαν την πονηρά σκέψη
του Εωσφόρου. Αυτό, λοιπόν, το γεγονός εορτάζουμε σήμερα. Δεν γιορτάζομε την
πτώση του Εωσφόρου και των πονηρών του πνευμάτων, αλλά γιορτάζομε τη συνάθροιση
των αγίων Αγγέλων που έδειξαν πίστη ορθή και ακλόνητη στον Ένα Αληθινό Θεό και
Δημιουργό των όλων. Συναθροίστηκαν οι άγιοι Άγγελοι για να εκφράσουν την πίστη
τους στο Δημιουργό τους και από τότε παρέμειναν σταθεροί στην αγιότητα και στο
καλό.
Το γεγονός αυτό μας υπενθυμίσει δύο πράγματα: Πρώτον, εάν οι άγγελοι που
έπεσαν στην υπερηφάνεια, έχασαν την αξία τους και τη λαμπρότητά τους εξ αιτίας
της αμαρτίας, πόσο μάλλον θα συμβεί σε μας τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, εάν δεν
στεκόμαστε στο ύψος των αρετών; Εάν στον Εωσφόρο συνέβη κάτι τόσο ανεπανόρθωτο
κακό, επειδή δεν πρόσεξε και στράφηκε στο κακό, πόσο μάλλον θα συμβεί σ’
εκείνους που θεληματικά μένουν προσκολλημένοι στην αμαρτία; Δεύτερον, πρέπει να
παραδειγματιστούμε από την πιστότητα των αγίων Αγγέλων.
Ένα άλλο σημαντικό σημείο που μας υπενθυμίζει η σημερινή εορτή των
Ταξιαρχών, είναι ότι ο λύχνος της χριστιανικής μας ύπαρξης πού πρέπει
να φέγγει επάνω στον λυχνοστάτη, αλλά και οι χριστιανικές μας
αρχές πρέπει να διαλαλούνται από οποιαδήποτε κοινωνική θέση. Nα κατέχουμε και να
χύνουμε στους γύρω μας το
παρήγορο και ιλαρό φως της Πίστης, της ελπίδας και της αγάπης.
Οι Άγιοι Ταξιάρχες αναδείχθηκαν με την αφοσίωση τους στον Ένα Αληθινό Θεό
κανόνες της ορθής πίστης. Υπήρξαν οι προστάτες και οι υπερασπιστές όλων εκείνων
που χειμάζονται από τα ποικιλόμορφα προβλήματα της καθημερινότητας.
Η σημερινή γιορτή των Ταξιαρχών μας δίδει την αφορμή να κάνουμε μια
ανασκόπηση του εαυτού μας. Να εξετάσουμε, κατά πόσο εφαρμόζουμε τις θείες
εντολές του Κυρίου, κατά πόσο είμαστε πιστοί στον Σωτήρα Χριστό μας, κατά πόσο
επιβλέπουμε στις ανάγκες των φτωχών, κατά πόσο ανακουφίζουμε τον πόνο των
ασθενών.
Και από τα βάθη της καρδιάς μας, ας του ζητήσουμε να μας αξιώσει να γίνουμε
και εμείς “φως Χριστού” . Να ζήσουμε μια αγγελική πολιτεία, μιμούμενοι τους δύο
Παμμεγίστους Ταξιάρχες Μιχαήλ και Γαβριήλ. Και τέλος, να διασκορπίζουμε, με την
παραδειγματική μας ζωή, τα μηνύματα της ελπίδας για μια καλύτερη κοινωνία
απαλλαγμένη από τις συμφορές του βίου, τον πόνο και την δυστυχία.
