Πέμπτη 4 Μαρτίου 2021

Κυριακή τής Απόκρεω (2021)

 

Κυριακή τής Απόκρεω (2021)



Τό μεγαλύτερο καί πιό δυνατό εφόδιο πού θά πρέπει νά έχει ό άνθρωπος γιά τόν καθορσμό τής θέσης του στήν αιωνιότητά καί στήν στήν βασιλεία τών ουρανών είναι αναμφισβήτητα τά έργα αγάπης καί κολοσύνης πρός όλους τούς πάσχοντες καί γεμάτους στερήσεις αδελφούς μας.

Εκείνη τήν μεγάλη ώρα πού ο Χριστός απαστράπτων καί συνοδευόμενος από όλο τόν αγγελικό κόσμο, θά καθήσει ώς υπέρτατος κριτής στόν θρόνο τής κρίσεως καί αυτόματα θά ξεδιαλέξει – ξεχωρίσει τούς δικαίους από τούς αμετανόητους αμαρτωλούς.

Τούς μέν δικαίους πού τιμητικά τούς έχει τοποθετήσει στά δεξιά του , θά τούς πεί μέ τήν άπειρή του αγάπη , καλοσύνη καί αγαθότητα: <ελάτε, σείς, πού είστε ευλογημένοι από τόν Πατέρα μου καί πάρετε ώς μόνιμον καί είς τούς αιώνας αναφαίρετον κληρομονίαν σας τήν ένδοξον καί μακαρίαν βασιλείαν τών ουρανών, η οποία έχει ατοιμασθεί ακριβώς γιά σάς, από τοτε πού εθεμελιώνετο ο επίγειος καί ουράνιος κόσμος>.




Αυτός ό Θεός τής Αγάπης είναι αυτός πού θά δωρήσEI στούς δικαίους ασύλληπτα αγαθά τού παραδείσου τά οποία όπως ο ίδιος ο Απόστλος Παύλος , έγραψε:

<οφθαλμός ούκ είδε, καί ούς ούκ ήκουσε καί επί καρδίαν ανθρώπου ούκ ανέβη ά ητοίμασε ο Θεός τοίς αγαπώσιν αυτόν> ( Α’ Κορινθ β , 9)

Αυτά λοιπόν τά έργα αγάπης καί καλοσύνης , εκεί στόν θρόνο τής κρίσεως θά τά απαριθμήσει ένα πρός ένα, καί θά τά παρουσιάσει σάν νά νά τά έκαναν σέ αυτόν τόν ίδιο ο οποίος ώς Θεός καί έγινε άνθρωπος έκ Μαρίας τής Παρθένου, θεωρώντας όλους τούς ανθρώπους αδελφούς του, όσο ασήμαντοι καί ελάχιστοι αυτοί φαίνονται στά μάτια του αμαρτωλού κόσμου.

<Επείνας, (θά πεί σέ όλοουυυς εμας) μού δώσατε νά φάγω. Ημουν ξένος, πού δέν είχα τόπον νά μείνω καί μέ επήρετε στό σπίτι σας. Ήμουν γυμνός καί ρακένδυτος, καί σείς μού δώσατε ρούχα νά ενδυθώ. Αρρώστησα καί σείς ήρθατε είς επισκεψίν μου διά νά μού κανετε συντροφιά , νά μού δώσετε παρηγορίαν καί νά μού δώσετε φάρμακα. Είς τήν φυλακήν ήμουνα καί ήρθατε νά μέ ιδήτε. Η αγάπη σας, Πρέπει νά αμοιφθή. Η Βασιλεία τού Πατρός μου, η δόξα η ιδική μου , η ατελείωτη χαρά καί μακαριότης είναιι όλη ιδική σας>

Ενώ , αντίθετα, σέ όλους τούς πιο πάνω αμετανοήτους αμαρτωλούς , αυτός είναι πού θά κλίσει τίς πύλες τού Παραδείσου, τούς σκληρή τήν καρδία τούς εγωπαθείς , τούς ιδιοτελείς, οί οποίοι έδειξαν όλη τήν σκληρότητά καί αναλγησία τους, πρός τούς φτωχούς καί πάσχοντες συνανθρώπους τους.


Καί ενώ αυτοί είχαν όλα τά μέσα , γιά νά κάνουν καλά καί αγαθά έργα , δέν είχαν αγάπη στήν καρδιά τους, καί δέν το επραξαν. Καί πώς είναι δυνατόν τέτοιοι ανάλγητοι άνθρωποι, νά μείνουν κοντά στόν Θεό τής αγάπης καί τού ελέους;.

Θά είναι αυτοί, πύ ώς καταδικασμένοι πλέον θά κτυπούν τά στήθη τους, θά θρηνούν καί θά οδύρονται.


Οί δίκαιοι, από τήν άλλη , μαζί μέ τούς αγγέλους, μέ λαμπερά τά πρόσωπά τους, θά ευραίνονται , από τήν μεγάλη χαρά καί θά υμνολογού καί θά δοξάζουν τόν Θεό.


Καί άξιο προσοχής θά είναι, ότι ό Χριστός , σέ αυτή τήν ευαγελική περικοπή, γιά τήν μέλλουσα κρίση , δέν κάνει λόγο γιά μεγάλα έργα αγάπης, τήν διανομή τής περιουσίας μας μας στούς φτωχούς καί πεινασμένους αδελφούς μας,, γιά αγώνες πρός υπεράσπιση τών αδικημένων καί αυτών πού κινδυνεύουν , ούτε γιά τήν θυσία τής ίδιας μας τής ζωής γιά τήν σωτηρία τών άλλων,


Βέβαίως καί αυτά τά μεγάλα έργα,καί θαυμαστά είναι αποτέλεσμα φλογερής αγάπης πρός τόν συνάνθρωπο γιατί θά νομίζουν ότι δέν τούς δόθηκε η ευκαιρία νά τά πράξουν .

.

Στήν σημερινή όμως , ευαγγελική περικοπή, μιλάει γιά κάποια άλλα εργά, απλά καί εύκολα στήν παραγματοποίησή τουςείναι , και στήν καθημερινότητά μας.εφικτά μέ λίγα καίι διαθέσιμα μέσα μπορούν να γίνουν


Γιά ένα πιάτο φαγητό σέ έναν πεινασμένο, γιά ένα ρουχο ή παντελόνι , ένα πουκάμισο παλίό, σέ έναν πού δέν έχει κάτι νά φορέσει, ένα ποτήρι νερό σέ αυτόν πού διψάει, μία επισκεψη σέ εναν άγνωστο γιά μάς ασθενή σέ καποιο νοσοκομείο,ή σέ κάποια φυλακή .

Καί ποιός είναι αυτός πού μπορεί νά ισχυρισθεί, ότι δέν έχει τίς δυνατότητες, νά καάνει αυτά αλλά καί τέτοια μικρά παρόμοια έργα,;


Άς έχουμε όμως στόν νού μας, ότι ό ίδιος ο Θεός από τήν μία μεριά είναι αυτός πού μάς δίνει όλα τά μέσα γιά τήν πραγματοποίηση αυτών τών καλών έργων, ενώ από τήν άλλη μεριά μάς ζητάει κάτι από εκείνα πού με μεγαλοδωρία μάς έχει χαρίσει,;νά τά επιστρέωουμε πίσω στούς πάσχοντες συνανθρ΄πους μας βλέπονας τους καί εμείς ώς εικονα τού Θεού απέναντ΄μας


Καί λοιπόν ερωτώ ολους εμάς δέν αποτελεί σκληρότητα, παραλογισμό, αλλά καί αχαριστία πρός τόν Θεό, η άρνηση αυτών τών καλών καγαθών έργων πρός τούς συνανθρώπους μας ;


Καί όμως , ατά τά μικρά καλά έργα , είναι εκείνα , πού θά παρουμε μαζί μας όταν καάποια στγμή φύγουμε από αυτόν κόσμο.

Αλήθεια, λοιπόν πόσο αφάνταστα πολύτιμο καί ανεκτίμητο πλεονέκτημα είναι γιά όλους εμάς καί εφόδιο γιά τήν αιωνιότητα αυτά τά καλά έγα AMHN!!!