Γ' (3η ) ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ο άνθρωπος ενώ έχη από τόν θεό στή διάθεσή του καί όλα τά μέσα , αλλά καί όλους τούς τρόπους νά ζεί μία φωτισμένη ζωή -εντούτοις- πεισματικά αρνείται τά δώρα αυτά τού Θεού, καί είναι αυτός πού αναζητάει τήν χαρά καί τήν ικανοποίηση εκεί πού - ακριβώς - υπάρχει τό σκοτάδι, η καταθλιπτική μέριμνα, η φοβερή δουλεία στά τυρρανικά πάθη. Είχε πολλές φορές ο Κύριος γιά τούς επί τής γής θησαυρούς, τούς οποίους γιά ν τούς αποκτήσει ο άνθρωπος, μοχθεί, καί είτε τούς αποκτήσειείτε όχι μετατρέπεται σιγά- σιγά ή γρήγορα καί επίπονσα δολος τους.Αυτή η δουλεία - λοιπόν - σέ οποιοδήποτε πάθος , σκοτίζει τόν νού, ώστε νά μήν είναι ικανός νά διακρίνει τήν αλήθεια, προκαλεί μείωση τής συνείδησης , ώστε νά μήν μπορεί νά διακρίνει τό σωστό από τό λάθος , τό καλό από τό κακά. Ο ίδιος ο Κύριος είπε, ότι , ότι είναι οί οφθαλμοί γιά τό σώμα είναικαί ο νούς γιά τήν ψυχή.οταν λοιπόν τό μάτι είναι καθαρό καί φωτεινό- μάς είπε- τότε καί όλο τόσώμα καί η ψυχή είναι καθαρό. . Τότε μόνον ό άνθρωπος ζεί καί εργάζεται άνετα μέσα στό φώς. Αποφεύγει τά εμπόδια, βαδίζοντας στόν ασφαλή δρόμο, Εν αντιθέσει όταν τό μά τι είναι τυφλωμένο , τ'οτε όλο τό σώμα είναι όλο στό σκοτάδι βυθισμένο. Κινδυνεύει από στιγμή σέ στιγμή νά χτυπήσει επάνω σέ τοίχους. Τό ίδιο όμωςσυμβαίνει καί μέ τόν νού πού ώς άλλο φώς πού εδόθη από τόν θεό στόν άνθρωπο, ώστε νά διακρίνει τό σωστό καί τό ορθό, καί νά κατευθύνει πρός τό καλό , είναι φρουρός τής ψυχής, από τούς διαφόρους κινδύνους, καί νά τήν οδηγεί στόν δρόμο τού Θεού. Όταν όμως αυτό τό θείο φώς λέει ό Κύριος- ό νούς καί ησυνείδηση γίνεται εξαιτίς τν παθών σου , σκοτάδι, - τότε καί μόνο τότε - τό πνευματικό καί ηθικ'ο σκοτάδι τής ψυχής σου, πόσο πυκνό καί αδιαπέραστο θά είναι. Καί πόσους τρομερούς κινδύνους καί αιώνιες καταστροφές Θά διατρέχεις Προσθέτωντας,, ότι καί εάν ακόμα ο άνθρωπος έχει τήν διάθεση , δέν μπορεί νά δουλεύει σέ δύο κυρίους - τόν Θεό ή τόν Μαμωνά - στά προσωρινά υλικά αγαθά , καί στά πνευματικά καί στά αιώνια, στά επίγεια πλούτη καί στούς ουράνιους θησαυρούς. Είναι, μάς λέει, αδύνατον νά συμβιβάσει τά ασυμβίβαστα, νά εναρμονίσει τά αντίθετα, καί θά είναι - ο άνθρωπος - αυτός πού θά βρεθεί στήν ανάγκη νά διαλέξει μεταξύ τού Θεού καί τού κόσμου, τού ουρανού καί τής γής, τής σωτηρίας καί τής απώλειας <<Ού δύνασθε Θεόν δουλεύειν ή μαμωνάν>> μάς είπε , μήν ματαιοπονήτε - δέν είναι δυνατόν νά είσαστε αφωσιωμένοι στόν Θεό , από τήν μία μεριά καί από τήν άλλη νά "κλείνετε τό μάτι" στόν κόσμο, νά βαδίζεται στούς δρόμους τής αρετής καί ταυτόχρονα νά περιπλανιέστε στά δαιδαλώδη μονοπάτια τής αμασρτίας, καί νά είστε εσείς πού θά κάνετε αυτές τίς επιλογές. Όμως, οπως πολλές φορές , τόν έχουμε ακούσει νά λέει , ευτχής είναι ο άνθρωπος πού μέ τήν θελησή του θά υποταχτεί στόν θεό καί νά ακολουθήσει τόν δικό του δρόμο, θά προχωράει μέ τό φώς τού Θεού καί τήν χάρη του - σταθερά πάντα - από τό καλό στό καλύτερο, καί από αυτό στό άριστο καί τέλειο. . Θάέχει προσανατολισμό πρός τόν ουρανό , χωρίς νά είναι όμως καί απόκοσμος. , Θ αποφεύγει τίς παγίδες τής μαρτίας, θά καταφρονεί τίς δολερές τέρψεις τής κοσμικής ζωής, , θά γεύεται τίς γλυκύτητεςς ττή πνευματικής ζωής , θά είναι αυτός πού θά μορφώνεται καί θά μεταμορφώνεται << από δόξης είς δόξαν, καθάπερ από Κυρίου πνεύματος>> (ΒKor g 120 << Διά τούτο, λέγει πρός όλους εμς.. μή μεριμνάτε τήν ψυχήν υμών , τί τί φάγετε καί τί πίετε , μηδέ τώ σώματι ημών τί Ενδύεσθ Κάτι τό οποίο συνήθως, πιέζει τόν άνθρωπο, τού προκλαλεί αγωνία, καί κάνει τήν ζωή του αγχώδη , είναι η μριμνα γιά τά βιωτικά αγαθά , γιά τό τί θά φάει, γιά τό τί θά πιεί , τί θά φορέσει, γιά τό πού θά κατοικήσει. Γιά αυτόν ακριβώς τόν λόγο κοτάξτε τούς γύρω από εμάς.Αφουγκραστείτε, ακούστε, - εάν εσείς τό θλελετε- ττί μεταξύ τους συνομιλίες, τά σχέδιά τους, τά έργα τους, αλλά καί τά όνειρά τους. Πολλέ φορές, - σέ αυτές τίς μετξύ τους συνομιλίες- αναφέρονται στά υλικά αγαθά στά χρήματα, στίς επιχειρήσεις τους, στίς πωλήσεις και στίς αγορές τους, στόν μισθό τους, στό μεροκάματό τους,. Τούςπιέζει - πολλ´ες φορές - η βασανιστική μέριμνα, γιά τό σήμερα, τι αύριο, αλλά καί τό μακρινό μέλλον,. Τούς συνέχει ο φόβος μήπως καί δέν πάνε καλά οί δουλειές τους, μήπως καί τυχόν ναυαγήσουν τά μελοντικά τους σχέδια. Μιά τλετοια κατάσταση όμως δέν τούς αφήνει νά απολαύσουν ήσυχα ήρεμα τά αγαθά πού έχουν , γιά νά δοκιμάσουν τήν γλυκλητητα τού ειρηνικού ύπνου. Από αυτήν τήν πολύ βασανιστική καί χωρίς <<γλυκύν καρπόν>> μέριμνα ήθελελε - καί θέλει- νά παλλάξει ο Κύριος τούς ανθρώπους , νά τούς δώσει τήν αλαηθινή χαρά τής ζωής, <<Διατί είσθε ολιγόπιστοι Διατί παραμερίζετε τήν στοργικήν πρόνοιαν τού Παναγάθου Πατρός.. Κοιτάξτε τά πτηνά τού ουρανού. Δέν σπείρουν , δέν θερίζουν, δέν συγκεντρώνουν προϊόντα είς αποθήκας. καί όμως ο Επουράνιος Πατήρ σς τά τρέφει Σείς δέν αξίζετε πολύ περρισότερο από όλα τά πτηνά τού ουρανού, μάς ρωτάει, Κοιτάξτε τ άνθη τού αγρού, τά οποία ο Θεός τά έχει ενδύσει μέ απερίγγραπτον ωραιότητα τόση πού ούτε οΣολομών είς όλην του τήν δόξαν νά μήν έχει ενδυθεί σάν ένα από αυτά. Αφού ο Θεός έχει ενδύσει μέ τόση ωραιότητα τά εφήμερα αυτά χορτάρια δέν θά φροντίσει καί γιά τό δικό σας ένδυμα καί στό ερώτημα πού ίσως όλοι εμείς έχουμε καί πού είναι τί κατθρθώνει .. <<Μήπως στό δικό σας αναάστημα π.χ. μπορείτε νά προσθέσετε έναν πήχυν>> Καί αυτά τά λόγια μ'ας τ'α λέει ο Κύριος , όχι νά μάς κάνει απρόθυμους πρός εργασία . Η εργασία είναι επιτακτικό καθήκον όλων μας, Καί αυτό γιά νά διδάξει σέ εμάς νά έχουμε πίστη στήν συμπαράσταση τού Θεού. νά μήν μάς απορροφάει - απασχολεί - η μέριμνα γιά τά υλικά αγαθά αλλά νά στρέφουμε τόν νού καί τήν καρδιά μας στόν Θεό, στήν αγάπη, στήν δικαιοσύνη Αυτού καί όλα αυτά - τά απαραίτητα υλικά αγαθά - θά δοθούν σέ εσάς μαζί μέ τάνακτίμητα αγαθά τής Βασιλείας τώ ουρανών. ΑΜΗΝ!!!