Τό Μεγάλο Σάββατο θυμίζει τήν έβδομη ημέρα τής δημιουργίας κατά τήν οποία ο Θεός αναπαύθηκε, έπαυσε πλέον νά δημιουργεί . Ευλόγησε καί αγίασε τήν ημέρα αυτήν ονομάζοντάς τήν Σάββατο, πού ερμηνεύεται στά ελληνικά <<κατάπαυση>>.
Όπως ολοκλήρωσε τό έργο τής δημιουργίας , έτσι ολοκλήρωσε καί τό έργο τής Λύτρωσης, τής σωτηρίας τού ανθρωπίνου γένους. Κατέπαυσε πάντων καί ύπνωσε τόν σωτήριον ύπνον. Χθές ήταν ώς κατάδικος στόν Σταυρόν καί σήμερον ωσάν εξουσιαστής εισβάλει είς τόν Άδη. Νεκρός στόν τάφο σήμερον γίνεται τόσο τρομερός , πού τόν τρέμουν οί δαίμονες καί τόν υποδέχονται χαρούμενοι οί φυλακισμένοι τού Άδη...
Τούτο τό Σάββατο ο Άδης αναγνωρίζει τήν ήττα του. Ο θάνατος νικιέται μέ τόν θάνατο. <<Τέτρωται Άδης , έν τή καρδία δεξάμενος τόν τρωθέντα λόγχη τήν πλευράν καί καί στένει πυρί θείω δαπανόμενος>>. Κατήλθε ο Ιησούς Χριστός μέ τήν σάρκα Του στόν Τάφο καί κατέβηκε στόν Άδη μέ τήν άσπιλη καί θεία Του ψυχή. Εκεί ελευθερώνει τίς ψυχές τών νεκρών καί γεμίζει αυτά τά καταχθόνια μέ τό φώς τής θεότητάς Του.
Ο Ιησούς , δηλαδή τό Φώς τό αληθινό , μέ τήν ταφή Του εισέρχεται στόν Άδη , πού κυριαρχεί τό σκότος. Πρόκειται γιά ένα μεγάλο μυστήριο, πού τελεσιουργείται πέραν από τόν κόσμο τών αισθήσεων καί τής ανθρώπινης αντίληψης.
Αυτή η συνάντηση τού Χριστού μέ τήν δύναμη τού θανάτου σημαίνει νίκη, νικά τόν θάνατον διά τού θανάτου.
Τέτοιο είναι τό νόημα τής Ταφής τού Κυρίου, γι' αυτό καί <<αί γενεαί πάσαι ύμνον τή ταφή σου προσφέρουσι, Χριστέ μου>>.
Άλλος πάλι υμνογράφος στρέφεται πρός τόν Θείο Νεκρό καί τού λέγει << Ανάστα ό Θεός , κρίνον τήν γήν ότι σύ κατακληρονομήσεις έν πάσει τοίς έθνεσι>>.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου